زمانی صدای هواداران فوتسال، کشتی و والیبال لرزه بر خانەهای خیابان‌های اطراف می‌انداخت. میزبان مسابقات حساسی بود. چهره‌های شاخصی از رشتەهای گوناگون ورزش ایران در این سالن بە رقابت پرداختەاند. آن زمان خبری از سالن‌های چندهزار نفری شهرهای اطراف با بهترین امکانات روز نبود.
اکنون اما، وقتی وارد می‌شوی، بوی تعرق و تعفن حالت را به هم می‌زند. سالنی تاریک که بیشتر بە سالنی با کاربری کشاورزی و غیره می‌ماند. کم نور و تا حدی تاریک. اینجا سالن ٢ هزار نفری مهاباد است.
وقتی خودت را بە جای کسی می‌گذاری که برای اولین بار وارد این سالن می‌شود، چند سوال به ذهنت خطور می‌کند. واقعا این سالن حقی بر گردن ورزش این شهرستان و شهرستان‌های اطراف ندارد؟ واقعا متولیان ورزش شهرستان از تعبیه چند تهویه استاندارد برای این سالن عاجزند؟ آیا نمی‌توانند در فکر چند پروژوکتور باشند تا نور کافی را برای ورزشکارانی کە از این سالن استفادە می‌کنند، مهیا کنند؟
چە بر سر این شهر و مسوولان این شهر آمدە؟ آیا واقعا باید مطالبات ورزشکاران و مردم مهاباد از داشتن یک تیم لیگ برتری در والیبال و فوتبال با آن همه استعداد و سابقه درخشان به تعبیه چند تهویه و نورافکن تقلیل پیدا کند؟
اگر فکر می‌کنید کە احتمالا مسوولان راهشان بە این سالن نیفتاده یا از مشکلات آن بی‌خبرند، سخت در اشتباهید. در افتتاحیه همین جام رسانه، معاون فرماندار مهاباد، رییس دفتر نماینده شهرستان، رییس اداره ورزش و جوانان و برخی دیگر حضور داشتند.
روز گذشته رییس اداره ورزش و جوانان در مراسم افتتاحیه یک چمن مصنوعی بخش خصوصی تمام اقدامات این اداره را در کسب افتخارات ورزشی ورزشکاران مهابادی خلاصه کرد. ورزشکارانی کە با کمترین حمایت از جانب مسوولان پا در عرصه رقابت می‌گذارند و افتخارآفرینی می‌کنند. اگر جانب انصاف را رعایت کنیم این اداره برای اجرای پروژه‌های ورزشی و سرمایەگذاران بخش خصوصی بیشترین حمایت را کردە است. اجرای پروژه‌های خصوصی _ ورزشی انجام شدە در کمترین زمان ممکن، گواهی بر این مدعی‌ست کە این اداره کاغذبازی‌های مرسوم را حذف کردە و حامی جدی بخش خصوصی است.
القصه، خطاب بە مسوولان مهابادی و متولیان ورزش شهرستان باید گفت، اگر از اجرای پروژه‌های کلان و دریافت سهمیەهای دستە یکی و لیگ برتری عاجزید، دستکم این موارد کوچک و ناچیز را رفع و رجوع کنید تا ورزش این شهر بیش از این غریب نماند.