به گزارش هاژه، این روزها کمیابی دارو و احتکار آن بسیاری از شهروندان را دچار مشکلات جدی کرده است، در روزهای گذشته کمیابی و گرانی داروی متادون در شهرستان مهاباد، مشکلات خانواده‌های درگیر اعتیاد را دوچندان کرده است.
داروی متادون به منظور کاهش میل افراد به مواد مخدر توسط پزشک تجویر می‌شود و در شهرستان مهاباد مرکز DIC و مراکز ترک اعتیاد با نظارت اداره بهزیستی با نرخ مصوب دولتی، این دارو را به افرادی که درحال ترک مواد مخدر هستند توزیع می‌کند.
مرکز DIC مهاباد، تنها مرکز استان آذربایجان‌غربی است که با تلاش خیرین و کمک‌های برخی نهادهای شهرستان سرپا مانده ولی عدم توانایی مالی برای جذب پزشک سهیمه متادون این مرکز را با مشکلات جدی روبرو کرده است.
بدون حضور پزشک سهمیه متادون در این مرکز با نرخ مصوب دولتی اختصاص نمی‌یابد و از طرفی افزایش چند برابری این داور در بازار آزاد خانواده‌های درگیر اعتیاد را هم با مشکل جدی روبرو کرده است.
مادر یک خانواده که همسر و فرزند بزرگ وی درگیر اعتیاد هستند در گفتگو با خبرنگار هاژه گفته که برای امرار معاش و تأمین هزینه‌های بازپروی همسر و فرزندم کار می‌کنم و تا چند وقت پیش می‌توانستم به نحوی خانواده را اداره کنم اما گران شدن چند برابری داروی متادون خانواده‌ام را با مشکلات جدی روبرو کرده است.
وی افزود: قیمت هر بطری متادون ۳۰۰سی‌سی از ۱۵۰ هزار تومان به 450 و 500 هزار تومان افزایش یافته، حتی با این قیمت هم داروی متادون دست یافتنی نیست.
وی تصریح کرد: درحال حاضر قیمت متادون از قیمت مواد مخدر بالاتر رفته و بسیاری از خانواده‌های درگیر با اعتیاد را با مشکل جدی روبرو کرده است.
مادر این خانواده در ادامه گفت: مسوولان شهرستان همواره می‌گویند که اعتیاد یک بیماری است ولی با آنها به عنوان یک بیمار رفتار نمی‌کنند، کجای دنیا بیماران را به‌حال خود رها می‌کنند و هر ماه داروی آنها را گران می‌کنند!
وی اضافه کرده که علی‌رغم افزایش هزینه‌های بازپروی 2 عضو خانواده، نهادهای حمایتی شهرستان حمایتی از آنها نمی‌کند و خلاء قانونی را دلیل این عدم حمایت اعلام کرده‌اند.
یکی دیگر از افرادی که درحال ترک اعتیاد است، در پیامی به هاژه گفت: مدتی است برای تأمین داروی متادون با مشکل مواجه شدم و برای جلوگیری از مصرف دوباره مواد مخدر خود را در اتاقی در منزل مسکونی‌اش حبس کردم اما بدلیل اینکه دارو گران شده و قیمت مواد مخدر از آن پایینتر است، به ناچار پاکی خود را از دست داده و دوباره به مصرف مواد مخدر روی آورده است!
خانواده‌هایی از این دست در مهاباد کم نیستند و اگر مسوولان شهرستان می‌خواهند اقدامی عملی و ملموس را برای کاهش آسیب‌های اجتماعی انجام دهند، بجای مدیریت بدون پول باید راه دیگری درپیش بگیرند، چراکه تزریق اعتبارات در این زمینه امری اجتناب ناپذیر است.
کمبود دارو در مهاباد اینبار به متادون رسید
کمیاب شدن داروها تنها مربوط به کرونا نیست و علاوه بر آن، کمبود دارو در مهاباد از مدت‌ها قبل از داروی بیمارستانی شروع شده و همزمان با کمبود داروی بیهوشی، داروی متادون نیز کمیاب شده است.
مسوول سفارش و تأمین دارو در مهاباد برعهده معاونت دارو شبکه بهداشت و درمان مهاباد است و تنها پاسخ آنها خودداری شرکت‌های توزیع دارو از فروش و نبود مسوول فنی در برخی مراکز ازجمله DIC است.
دلایل کمبود دارو هرچه که باشد، سلامت یک شهر را تحت تأثیر قرار می‌دهد و کمبودها نباید مانع از بروز مشکلات سلامتی و اجتماعی برای یک شهر شود.
تا این لحظه مسوولان رده بالای شهرستان چند باری برای تأمین داروهای بیمارستانی و بیهوشی اقدام کرده‌اند، اما تا کنون نتیجه ملموسی بدست نیامده و حالا داروی متادون نیز به بخشی از مشکلات چند بعدی کمبود دارو در مهاباد تبدیل شده است.
طبعتا کمبود هر دارو بازی با جان بیماران است و در این بین کمبود داروی متادون نه تنها سلامت یک بیمار بلکه خانواده‌های درگیر اعتیاد و حتی جامعه را تحت تأثیر قرار خواهد داد.
خلاء قانونی در جذب پزشک در مرکز DIC مهاباد
وحیدی وزیر کشور در دستورالعملی به استانداری‌های کشور خواستار جمع‌آوری تمامی معتادان متجاهر وکارتن‌خواب در شهرها شده، ولی این موضوع در مهاباد با 2 مشکل عدم تأمین هزینه‌های مرکز DIC جهت جمع‌آوری معتادان بی خانمان و عدم تأمین داروی متادون روبروست.
چند ماهی است که سهمیه متادون مرکز DIC بدلیل عدم توانایی در جذب پزشک با مشکل جدی روبرو شده است و در چند ماه گذشته علی‌رغم اینکه چندین بار به عنوان دستور جلسه اول جلسات تبدیل شده تاکنون به نتیجه نرسیده است.
موضوع از این قرار است که این مرکز در تأمین هزینه‌ها ناتوان است و پزشک خیری که برای کار بدون چشم داشت در این مرکز اعلام آمادگی کرده بدلیل اینکه پروانه کار وی در مرکزی دیگر 12 ساعته است، از نظر قانونی نمی‌تواند مسوولیت آن را هم برعهده بگیرد و باید بخشی از ساعات پروانه کار خود را کاهش دهد.
حضور مسوول فنی، فضای استاندارد برای ارائه خدمات و همچنین عدم تکمیل ظرفیت پروانه کاری پزشک از مواردی است که باید برای این مراکز درنظر گرفته شود.
مسوولان رده بالای شهرستان نیز تاکنون نتوانسته‌اند که راهکاری برای آن بیابند، در این بین افرادی را که می‌توان برای بازپروری قانع کرد، از مصرف متادون خودداری کرده و به‌ناچار به مصرف مواد مخدر روی می‌آورند.
گرانی و هزینه‌های ترک اعتیاد
سخن از تورم و گرانی، افزایش هزینه‌های خانوار را برای بیشتر شهروندان تداعی می‌کند، اما کمتر کسی است که به بروز مشکلات جدی در کمپ‌های ترک اعتیاد توجه می‌کند.
بخشی از هزینه‌های افرادی که برای بازپروری به کمپ فرستاده می‌شود از محل اعتبارات ماده 15 و 16 از سوی دولت پرداخت می‌شود ولی برخی خانواده‌ها که اعضای خود را برای بازپروری به این مراکز می‌فرستند درحال حاضر بدلیل افزایش هزینه‌ها با مشکل جدی مواجه شده‌اند.
افرادی که در کمپ‌ها نگهداری می‌شوند بعد از بازپروری روزانه باید 5 الی 8 وعده غذایی مقوی مصرف کنند.
ماکارونی که ارزانترین وعده غذایی در سال گذشته بود، حالا به چند برابر رسیده و طبیعتا این هزینه‌ها را باید خانواده‌های درگیر اعتیاد بپردازند. یارانه‌های دولتی در این زمینه نیز ثابت بوده و تغییر چشمگیری نکرده است.
درحال حاضر با کمک‌های برخی خیرین و اعتبارات قطره‌چکانی کمپ‌های ترک اعتیاد در مهاباد بکار خود ادامه می‌دهند، اما در صورت تداوم این وضعیت همچنانکه پیشتر نیز مدیران این مراکز اعلام کرده‌اند، با خطر تعطیلی روبرو خواهند شد.
به گزارش هاژه، پیگیری‌های وضعیت داروی متادون در مهاباد حاکی از آن است که تأمین این دارو در شهرستان بدلیل عدم اهتمام متولیان امر به فراموشی سپرده شده و جلسات بی نتیجه چند ماه گذشته برای حل این موضوع گواهی بر این قضیه است.
کمبود دارو اعم از بیمارستانی، داروخانه‌ای و یا متادون در مهاباد، هر علتی که داشته باشد یک متولی دارد و اگر مشکلاتی در تأمیبن آن احساس می‌شود، قبل از بروز بحران باید مسوولان رده بالای شهرستان باید بصورت جدی به آن ورود پیدا کنند تا شاهد نارضایتی شهروندان نباشیم.