به گزارش هاژه به نقل از ایسنا، یک روانشناس با هشدار نسبت به تفاوت در رفتار برخی والدین با فرزندان که به تبعیض بین فرزندان منتهی می‌شود، گفت: در چنین شرایطی فرزندانی که بیشتر به آنها توجه می‌شود دچار طرحواره "استحقاق و بزرگ منشی" شده و همیشه انتظارات و توقعات خاص از دیگران دارند که باید برآورده شود.
شبنم طلوعی با اشاره به تفاوت در رفتار برخی والدین با فرزندان که به تبعیض بین فرزندان منتهی می‌شود، درباره شکل گیری طرحواره "استحقاق و بزرگ منشی" در فرزندان، اظهار کرد: در خانواده‌هایی که والدین به یکی از فرزندان بیشتر از سایرین توجه می‌کنند ممکن است طرحواره «استحقاق و بزرگ منشی» در فرزندی که بیشتر مورد توجه والدین بوده است شکل گیرد.
این روانشناس درباره خصوصیات فرزندانی که دچار طرحواره "استحقاق و بزرگ منشی" می‌شوند، توضیح داد: این فرزندان همواره انتظارات و توقعات خاص از همه افراد و در تمام مراحل زندگی دارند چراکه والدین به آنها بیشتر از سایر فرزندان رسیدگی کرده‌اند و آنها تصور می‌کنند باید در مرکزیت و الویت تمام کارها قرار گیرند، این درحالی است که جامعه به چنین توقعاتی پاسخ نمی‌دهد و این فرزندان وقتی بزرگ می‌شوند و در جامعه حضور پیدا می کنند با انتظارات بی‌پاسخ خود مواجه می‌شوند.
وی با بیان اینکه تفاوت در سن و جنسیت فرزندان باعث می‌شود هر کدام از آنها نیازها و عواطف متفاوتی داشته باشند، از این رو لازم است والدین به شیوه‌ای خاص با هر کدام از فرزندان رفتار کنند و برخوردی متفاوت با هر کدام از آنها داشته باشند، در عین حال تاکید کرد که این تفاوت در رفتار والدین نباید به تبعیض میان فرزندان منجر شود.
طلوعی خطاب به والدین توصیه کرد: مراقب باشید که این تفاوت در رفتارتان با هر کدام از فرزندان به تبعیض و فرق گذاشتن بین آنها منجر نشود چراکه در چنین شرایطی آسیب‌هایی نظیر حسادت، کج خلقی، رنج درونی و پرخاشگری متوجه فرزندان می‌شود و ممکن است نسبت به خواهر و برادرهای خود حسد ورزند. از این رو برای دور ماندن فرزندان از این احساسات باید از تبعیض میان آنها خودداری کرد.
این روانشناس درباره چرایی فرق گذاشتن والدین در رفتار با فرزندان، تصریح کرد: بعضا در خانواده‌ها ممکن است یکی از فرزندان مهربان‌تر از سایرین باشد و خود به خود والدین به آن فرزند جذب شوند. درواقع فرزندان نیز با نوع روحیات خود به رفتار والدین جهت می‌دهند و این موضوع اجتناب ناپذیر است.
به گفته وی، توجه بیشتر والدین به برخی فرزندان و توجه کمتر به سایر فرزندان می‌تواند منجر به ایجاد حس عقده، حقارت، نفرت و بدبینی در فرزندی شود که از والدین خود توجه کمتری دریافت کرده است و این چشم و هم چشمی و رقابتی که در بین فرزندان ایجاد می‌شود اثرات مخرب فراوانی بر روحیات فرزندان دارد.
طلوعی همچنین در پایان سخنان خود به تبعیض والدین میان فرزندان دختر و پسر نیز اشاره و خاطر نشان کرد: اگر والدین میان فرزند دختر و پسر خود فرق می‌گذارند به این معنا است که نسبت به توانایی‌های متفاوت این دو جنس آگاهی کمی دارند. اگر شناخت والدین نسبت به توانایی دو جنس کامل باشد تبعیض‌های این چنینی در خانواده‌ها وجود نخواهد داشت.