در یک بررسی علمی جدید و جالب توجه، دانشمندان به بررسی تأثیراتی که میلیون‌ها کشتی غرق شده بر زندگی کف اقیانوس ها، ایجاد کرده اند، پرداختند.

تخمین زده می‌شود که حدود سه میلیون کشتی غرق شده در بستر دریا در سراسر جهان نشسته اند که بسیاری از آن‌ها از چوب ساخته شده اند، و اکنون یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که این جزایر چوبی به کف نشسته، در حال ثابت کردن یک مکان پر جنب و جوش برای میکروب‌های اعماق دریا هستند.

دانشمندان می‌گویند این سازه‌های ساخته شده توسط انسان تأثیر مهمی بر اکوسیستم‌های ظریف در اعماق اقیانوس‌ها دارند، تا حدی که قبلاً واقعاً مورد توجه قرار نگرفته بود. میکروب‌های اعماق دریا که در کشتی‌های غرق شده زندگی می‌کنند، در پایین زنجیره غذایی زیر آب قرار دارند، بنابراین تغییرات در آن‌ها می‌تواند تأثیری منفی بر دیگر جانداران دریایی و در نهایت، همه جاندارنی که در خشکی زندگی می‌کنند، داشته باشد.

لیلا حمدان، بوم‌شناس میکروبی مولکولی دانشگاه می‌سی‌سی‌پی جنوبی در ایالات متحده، می‌گوید: «آگاهی و درک این جوامع میکروبی مهم است، زیرا آن‌ها شواهد اولیه و واضحی از چگونگی تغییر زندگی در اقیانوس‌ها توسط فعالیت‌های انسانی ارائه می‌دهند.» حمدان و همکارانش دو مکان غرق شدن کشتی در قرن نوزدهم را در خلیج مکزیک برای مطالعه انتخاب کردند. آن‌ها الوار‌های کاج و بلوط را در اطراف این مکان‌ها و درست در کنار کشتی‌های غرق‌شده تا فاصله ۲۰۰ متری (۶۵۶ فوت) قرار دادند و چوب‌ها را به مدت چهار ماه در آنجا رها کردند.

این الوار‌های چوبی سپس بازیابی و از نظر باکتری‌ها، باستان‌شناسی و قارچ‌ها اندازه‌گیری شدند. تنوع میکروبی بسته به نزدیکی به محل‌های غرق شده و و به ویژه از حدود ۱۲۵ متر (۴۱۰ فوت) فاصله، متفاوت بود. نوع چوب نیز تفاوت‌هایی ایجاد کرد و به نظر می‌رسید بلوط نسبت به کاج برای تنوع زیستی میکروبی مطلوب‌تر بود. زیستگاه‌های سخت طبیعی - درختانی که به رودخانه‌ها و اقیانوس‌ها افتاده‌اند - به دلیل تأثیرگذاری بر تنوع زیستی آبی که در آن فرو می‌روند، پیش از این نیز به خوبی شناخته شده بود. اما آنچه این مطالعه نشان می‌دهد این است که کشتی‌های غرق شده توسط انسان‌ها بر زندگی میکروبی زیر دریا نیز تأثیر می‌گذارد.

حمدان می‌گوید: «این بیوفیلم‌ها در نهایت چیزی هستند که زیستگاه‌های سخت را قادر می‌سازند تا به جزایر تنوع زیستی در کف اقیانوس‌ها تبدیل شوند.» محققان دریافتند در مجموع در این دو مکان، حضور کشتی‌های غرق شده غنای میکروبی را در آب اطراف افزایش داده و ترکیب و الگو‌های پراکندگی بیوفیلم‌های نگهدارنده میکروب‌ها را تغییر داده است. همانطور که انتظار می‌رفت، عوامل دیگری که بر زندگی میکروبی تأثیر می‌گذاشتند عمق آب و نزدیکی به سایر منابع مغذی مانند دلتای رودخانه‌ها بود. به هر روی، این تغییرات همیشه معنای خوبی ندارد، و اگرچه برخی از آن‌ها را می‌توان خوب تلقی کرد، اما برخی دیگر می‌تواند منفی و حتی تأثیرگذار بر زندگی ما نیز باشد.

در حالی که تحقیقات بیشتری برای بررسی این پدیده در محدوده وسیع‌تری از سایت‌ها مورد نیاز است، این یافته‌های اولیه برای نشان دادن این نکته کافی است که کشتی‌های غرق شده در تنوع زیستی زیر آب، مورد بسیار مهمی هستند. این مطالعه همچنین نشان می‌دهد که سایر سازه‌های ساخته شده توسط انسان، مانند سکو‌های نفتی، می‌توانند تأثیر مشابهی بر میکروبیوم‌های اعماق دریا داشته باشند. نتایج این تحقیق در نشریه Frontiers in Marine Science منتشر شده است.

منبع: فرارو