تاریخ: ۱۴۰۱/۲/۱۷
تفاوت بین گردشگری سبز، اکوتوریسم و گردشگری پایدار در چیست؟
هرچه سفر مسئولانه بیشتر محبوب می‌شود، شرایط سفر پرزرق و برق همچنان ادامه می‌یابد. چگونه می‌توانید بدانید که آیا توری که رزرو کرده‌اید یا هتلی که در آن اقامت دارید واقعاً سازگار با محیط زیست است یا پایدار؟
 
 
 
 
اطلاعات خود را در مورد خسارت‌هایی که توریسم می‌تواند به محیط‌های محلی و اقتصادها وارد کند و چگونگی برخورد با پارک‌های ملی را بالا ببرید و تمام تلاش خود را بکنید تا اثری از گردش‌تان در آن مناطق باقی نماند.
 
 
مراقب "گردشگری سبز" باشید 
 
 
اصطلاح "جهانگردی سبز" ممکن است دوستانه به نظر برسد، اما معمولاً بدون استفاده از تلاش‌های پایداری مانند برنامه‌های بازیافت اولیه یا حفاظت از آب، سعی در نامگذاری هتل به عنوان سازگار با محیط زیست وجود دارد. اصطلاح گرین واشینگ (Green-Washing) در سال‌های متمادی معنی بدی پیدا کرده است، که در آن هتل خود را تنها سبز می‌نامد زیرا فقط از کارت‌های "لطفا حوله‌های خود را آویزان کنید اگر دوست دارید از آنها استفاده مجدد کنید"، استفاده می کند اما این کار فقط نوک کوه یخ است. در واقع اصل موضوع، اهمیت حفاظت از محیط‌های طبیعی و فرهنگی است که شما از آنها بازدید می‌کنید. و این بدان معناست که باید از منابع گیاهی، حیات‌وحش و سایر منابع محافظت کرد و به فرهنگ‌ها و شیوه زندگی محلی احترام گذاشت و به جوامع محلی کمک مثبت کرد.
 
اکوتوریسم
 
 
 
اکوتوریسم، همان‌طور که توسط انجمن بین المللی اکوتوریسم (TIES) تعریف شده است، "مسافرت مسئولانه به مناطق طبیعی است که محیط زیست را محافظت می‌کند، بهزیستی مردم محلی را حفظ می‌کند و شامل تفسیر و آموزش است." 
واژه اِکوتوریسم در واقع از ترکیب دو کلمه اکو که مخفف کلمه ecology به معنی بوم‌شناسی یا اکولوژی و توریسم به معنی گردشگری تشکیل شده‌است. اکوتوریسم زمانی‌که حفاظت از محیط زیست در سراسر دنیا به مسئله روز تبدیل شد، متولد شد.
 
این نوع سفر به سمت حفاظت و حفظ حیات وحش هدایت می‌شود. این اصطلاح به ندرت برای توصیف گردشگری شهری به کار می‌رود زیرا این امر درباره ورود به دنیای طبیعی است.

گردشگری پایدار
 
 
 
گردشگری پایدار، با اتکا بر مفهوم توسعه‌ پایدار، می‌خواهد صنعت گردشگری در عین سوددهی اقتصادی، کم‌ترین تاثیر را بر جامعه میزبان و محیط زیست را داشته باشد.
 
 سازمان جهانی گردشگری سازمان ملل متحد (UNWTO) گردشگری پایدار را به عنوان "رجوع به زوایای زیست محیطی، اقتصادی و فرهنگی - اجتماعی توسعه گردشگری" تعریف می‌کند. برای تضمین پایداری طولانی مدت آن، باید تعادل مناسبی بین این سه بعد برقرار شود. با تمرکز کمی گسترده‌تر از اکوتوریسم، گردشگری پایدار شامل اطمینان از پرداخت عادلانه جوامع می‌شود و مقصد شهری مانند مکزیکو سیتی، سنگاپور یا تسالونیکی را شامل می‌شود، جایی که ممکن است کسی به طور خودکار به لزوم پایداری محیط زیست فکر نکند.