هدف از عمل جراحی دیسک کمر بهبود علائمی مانند درد مداوم و بی حسی پاها ناشی از فشار در اعصاب ستون فقرات است.
عمل جراحی دیسک کمر نوعی از جراحی است که برای درمان اعصاب تحت فشار در ستون فقرات کمر مورد استفاده قرار می‌گیرد. عمل جراحی دیسک کمر تنها زمانی توصیه می‌شود که درمان‌های غیر جراحی کمکی به بهبودی فرد نکند.
هدف از عمل جراحی دیسک کمر بهبود علائمی مانند درد مداوم و بی حسی پاها ناشی از فشار در اعصاب ستون فقرات است. معمولا در این موارد پس از جراحی، مشکلات فرد تا حدودی برطرف می‌شود.
در عمل جراحی دیسک کمر معمولا این موارد انجام می‌شود:
– تنگی ستون فقرات و محدود کردن بخشی از ستون فقرات که دچار فشار عصب در آن ناحیه شده است.
– ترمیم دیسک و سیاتیک یعنی جایی که دیسک آسیب دیده ستون فقرات بر روی عصب فشار وارد می‌آورد.
– ترمیم آسیب‌های ستون فقرات مانند شکستگی یا تورم بافت
– فشرده سازی نخاعی متاستاز یعنی جایی که سرطان در یک قسمت از بدن، مانند ریه ها، به ستون فقرات گسترش می‌یابد و بر روی نخاع یا اعصاب فشار می‌آورد.
در عمل دیسک کمر چه اتفاقی می‌افتد؟
زمانی که پزشک، عمل جراحی دیسک کمر را توصیه می‌کند، حداقل یکی از روش‌های زیر انجام می‌شود:
– لامینکتومی: این روش برای کاهش فشار در ناحیه‌ای است که بخش استخوانی از یکی از مهره‌های (استخوان‌های ستون فقرات) برداشته شود تا فشار بر عصب آسیب دیده کاهش پیدا کند.
– دیسککتومی: این روش برای بخشی از یک دیسک آسیب دیده و حذف فشار از عصب انجام می‌شود.
– همجوشی ستون فقرات: این روش، هنگامی انجام می‌شود که دو یا چند مهره برای حفظ، ثبات و تقویت ستون فقرات با بخشی از استخوان جوش زده و متصل می‌شود.
در بسیاری از موارد، ترکیبی از این تکنیک‌ها می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد. عمل دیسک کمر معمولا تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود، به این معنی که شما در طول فرایند عمل دیسک، بیهوش بوده و به هیچ وجه دردی احساس نمی‌کنید. معمولا عمل دیسک کمر حداقل یک ساعت طول می‌کشد، اما بسته به پیچیدگی روش، ممکن است مدت زمان آن طولانی‌تر شود.
علت درد پا بعد از عمل دیسک کمر
پس از عمل جراحی دیسک کمر، گاهی اوقات درد عصب سیاتیک پا دچار درد شدیدی می‌شود. درد عصبی در پا اغلب به علت مشکلات مربوط به پا است، اما در بعضی موارد ممکن است با مشکلات ستون فقرات کمری و عمل دیسک کمر ایجاد شود. درد پا پس از عمل جراحی دیسک کمر ناشی از فشرده سازی اعصاب ستون فقرات کمری است که عصب سیاتیک شما را تشکیل می‌دهد.
درد عصبی ناشی از مشکل نخاعی
علاوه بر عمل جراحی دیسک کمر ممکن است درد عصبی در پا‌های شما ناشی از مشکلی در ناحیه ستون فقرات کمری باشد. این نوع پا درد هنگامی رخ می‌دهد که یک مشکل اساسی پزشکی مربوط به ستون فقرات کمری با علائم سیاتیک، در امتداد عصب سیاتیک بزرگ در پا ایجاد شود. به این ترتیب، این علائم دردناک ممکن است باعث درد شدید در پاها شود.
علل شایع مرتبط با ستون فقرات از سیاتیک عبارتند از:
فتق دیسک
بیماری دیسک کمری
تنگی کانال نخاع
یک عمل ناموفق و برگشت پذیر در ستون فقرات ممکن است باعث درد در ناحیه پای شما شود، به یاد داشته باشید که در پاها، چندین عصب وجود دارد و هر کدام از این‌ها می‌تواند درون پا دچار آسیب شده و یا تحریک شود. به عنوان مثال، پوشیدن کفش‌های تنگ و احتمالا کفش پاشنه بلند می‌تواند بر اعصاب پا فشار وارد آورده و آن را تحریک کند.
علاوه بر این، این درد ممکن است در اطراف پا ایجاد شود. این درد حتی ممکن است در طول زمان به علت اصطکاک بیش از حد بیشتر شده و به سمت اعصاب رفته و باعث درد و سایر علائم شود. یکی دیگر از علل احتمالی درد عصب در پا، ضخیم شدن بافت اطراف عصب پا است. یک آزمایش ساده می‌تواند کمک کند تا نشان دهد که آیا درد پا به علت وضعیت ستون فقرات است یا خیر.
تعیین منبع درد پا پس از عمل دیسک
با تمام علل احتمالی درد عصبی در پا، چگونه می‌توانید منبع درد را در پاها تشخیص دهید؟ نشانه اولیه این است که ببینید درد پای شما به علت مشکل ستون فقرات شما ایجاد می‌شود یا خیر.
علائم همچنین می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
– سخت راه رفتن و یا افزایش فشار روی انگشتان پا
– سنگینی یا ضعف پا که معمولا حالت کشیدگی ایجاد می‌کند
درد پا پس از عمل جراحی دیسک کمر ممکن است یک درد معمول پس از عمل بوده و با طی کردن روند بهبودی و پس از مدت زمانی برطرف می‌شود. اما اگر هر دو پا تحت تأثیر قرار گیرند، ممکن است بر اثر سیاتیک ایجاد شده باشد، اما شرایط مرتبط با ستون فقرات مانند تنگی کانال نخاع در هر دو پا علائم ایجاد کند.
مراقبت‌های بعد از عمل دیسک کمر
معمولا پس از عمل جراحی دیسک کمر، بسته به پیچیدگی جراحی و سطح تحرک قبل از عمل، ۱ تا ۴ روز پس از عمل و استراحت در بیمارستان می‌توانید به منزل بروید. اکثر افراد می‌توانند یک روز پس از عمل دیسک کمر، به منزل مراجعه کرده و پس از آن با مراقبت‌های بعد از عمل روند بهبودی طی می‌شود.
اما دقت کنید که تا ۶ هفته پس از عمل دیسک کمر، باید از انجام فعالیت‌های شدید و رابطه جنسی خودداری کنید. ممکن است بعد از حدود ۴ تا ۶ هفته، قادر به انجام دادن فعالیت‌های روزمره خود شوید، اگرچه باید از رانندگی طولانی مدت و یا بلند کردن اجسام سنگین، اجتناب کنید و انجام دادن فعالیت‌های سنگین تر، نیاز به زمان بیشتری دارد.
فتق دیسک کمر یک بیماری شایع است. اگر لایه خارجی دیسک‌های ستون فقرات پاره شوند، ژل داخل آن از حفره ایجاد شده بیرون می‌زند و اگر به عصب‌های ستون فقرات فشار وارد کند باعث ایجاد درد، بیحسی و احساس گزگز در کل طول عصب می‌شود.
عصب‌های ستون فقرات پس از انشعاب، به سمت دست‌ها و پاها می‌روند. اگر دیسک بیرون زده به عصب‌های پایین کمر شما فشار وارد کند ممکن است دچار درد در باسن، ران، ساق و پا شوید.
فتق دیسک غالباً با افزایش سن ارتباط دارد. با افزایش سن، دیسک‌ها خشک‌تر و شکننده‌تر می‌شوند. این باعث می‌شود که این دیسک‌ها انعطاف‌پذیری خود را از دست داده و مستعد ابتلا به آسیب‌دیدگی‌هایی نظیر پارگی و ترک‌خوردگی شوند.
راه‌های پیشگیری از دیسک کمر
اقدامات زیر را می‌توان برای کمک به پیشگیری از ابتلا به فتق دیسک کمر انجام داد:
وزن سالم بدن خود را حفظ کنید. با این کار باری که به پایین کمر شما وارد می‌شود کاهش می‌یابد.
ترک سیگار. نیکوتین نیز ممکن است به دیسک‌های کمر شما آسیب وارد کند زیرا توانایی آن‌ها را در جذب مواد غذایی مورد نیاز کاهش می‌دهد و همچنین ممکن است باعث خشک‌شدگی و شکنندگی دیسک‌ها شود.
به وضعیت بدنی خود توجه داشته باشید. خم شدن و دولادولا راه رفتن به تنهایی باعث ابتلا به کمر درد نمی‌شوند اما اگر کمر شما آسیب دیده باشد یا رگ به رگ شده باشد، وضعیت بد بدنی می‌تواند آن را تشدید کند.
در هنگام ایستادن یا نوشتن، وضعیت بدنی خود را در حالت مناسب حفظ کنید. وضعیت بدنی خوب معمولاً به این معنی است که گوش‌ها، شانه‌ها و ران‌های شما در یک خط راست قرار گیرند.
در هنگام نشستن از کمر خود محافظت کنید. سعی کنید یک بالش کوچک یا یک حوله تاشده بین کمر و صندلی خود قرار دهید.
در هنگام خواب، وضعیت بدنی طبیعی خود را حفظ کنید. وقتی که به پهلو می‌خوابید یک بالش بین زانوهای خود قرار دهید.
هیچ کس از آسیب‌دیدگی کمر در امان نیست. چه شما کمری قوی داشته باشید و چه قبلاً دچار آسیب‌دیدگی از ناحیه کمر شده باشید، بهتر است نکات زیر را در نظر داشته باشید:
از بلند کردن ناگهانی اجسام سبک و سنگین خودداری کنید.
بهترین روش را برای بلند کردن اجسامی که در مقابل شما قرار می‌گیرند در ذهن خود بررسی کنید. از جمله این کارها، کمک خواستن از افراد دیگر است.
به آرامی و با دقت اجسام را بلند کرده و حرکت دهید.