به گزارش هاژه به نقل از آنا، بررسی‌های علمی نشان می‌دهد که هیچ هورمونی تنها یک وظیفه را برعهده ندارد.
بسیاری از مردم بر این باورند که مغز با تراوش کردن هورمون کورتیزول در شریان‌ها نشان می‌دهد در حالت استرس قرار دارد و ترشح انبوه هورمون سروتونین نشانه شادی و احساس سرخوشی است. در واقعیت هیچ هورمونی تنها یک هدف روانشناختی ندارد و تمامی مواد شیمیایی که ذهن انسان را تشکیل می‌دهند به صورت هماهنگ کار می‌کنند و جزئی از یک گروه بزرگ هستند.
برای مثال کورتیزول مقدار گلوکز را در جریان خون افزایش می‌دهد تا منبع انرژی سریعی برای سلول‌های بدن فراهم کند. این اتفاق زمانی می‌افتد که مغز نیاز به انرژی مضاعف را پیش‌بینی می‌کند، تفاوتی ندارد احساس استرس وجود داشته باشد یا خیر.
مغز به غدد فوق کلیوی دستور می‌دهد تا مقداری کورتیزول درست پیش از ورزش یا بیدار شدن از خواب تولید کند. ممکن است که کورتیزول در هنگام استرس ترشح شود اما هورمون استرس نیست. به همین ترتیب سروتونین هورمون شادی نیست. این هورمون عملکردهای زیادی دارد.
سروتونین در بدن میزان چربی ساخته شده را تنظیم می‌کند. در مغز به ثبت میزان انرژی مصرفی و دریافتی کم می‌کند، این امر به فرد اجازه می‌دهد زمانی که هیچ پاداش فوری برای انجام کاری وجود نداشته باشد، انرژی مصرف کند که فرصت کاوش، جست‌وجو برای غذا و کنجکاوی را برای انسان فراهم می‌کند.
سروتونین همچنین به سایر نورون‌ها کمک می‌کند تا هنگام ایجاد افکار، احساسات، ادراک و اعمال، اطلاعات رد و بدل کنند.