شاید در نگاه اول یک ورزشکار هیچ تصوری از سیاست نداشته باشد، اما ورزشکاران حرفه‌ای بزرگی در تاریخ بوده‌اند که سیاستمداران بزرگی شده‌اند؛ از شهردار و فرماندار شدن گرفته تا ریاست‌جمهوری.
به گزارش هاژه، ورزش و سیاست شاید در نگاه اول دو مقوله کاملاً مجزا باشند و هیچ ارتباطی به هم نداشته باشند، اما با نگاهی به سابقه برخی ورزشکاران با افتخاراتی پرشمار و پیشینه‌ای روشن در ورزش، می‌بینیم حضور در سیاست برای آن‌ها وسوسه‌انگیز و جذاب بوده است. احتمالاً به این نتیجه رسیده‌اند که محبوبیت‌شان در ورزش می‌تواند در دنیای سیاست هم باعث موفقیت‌شان شود.
نام و سابقه مطرح‌ترین ورزشکارانی که وارد دنیای سیاست شدند را مرور خواهیم کرد:
آرنولد شوارتزنگر
آرنولد که یک جمهوری‌خواه است، پیش از این فرماندار ایالت کالیفرنیای آمریکا بوده است. او اسطوره رشته پرورش‌اندام به شمار می‌آید و مدال‌های زیادی در این رشته ورزشی گرفته است. آرنولد که اصلیتی اتریشی دارد هنوز هم برنامه‌های ورزشی‌اش را دنبال می‌کند. او اولین مرتبه سال 2003 به عنوان فرماندار کالیفرنیا انتخاب شد و شایعه شده بود پس از پایان دوره فرمانداری‌اش نامزد سنای آمریکا خواهد شد، ولی این شایعه از طرف آرنولد رد شد.
ژرژ وه‌آ
یکی از برجسته‌ترین فوتبالیست‌های تاریخ آفریقا و ستاره پیشین میلان، چلسی و پاری‌سن‌ژرمن که برنده جایزه توپ‌طلا هم شده، پس از بازنشستگی از فوتبال وارد سیاست شد. وه‌آ که کنگره تغییر دموکراتیک را در کشورش لیبریا تشکیل داد، 2 مرتبه نامزد انتخابات ریاست جمهوری شد، ولی ناموفق بود. در نهایت سال 2017 رأی آورد و حالا رئیس‌جمهور لیبریا است.
آندری شوچنکو
اسطوره فوتبال اوکراین و یکی از بهترین بازیکنان تاریخ میلان، شوچنکو این روزها سرمربی تیم ملی اوکراین است، ولی قبل از آن مدتی سیاست‌مدار بود.
شوچنکو که توپ طلا هم برده و همراه میلان قهرمان لیگ قهرمانان اروپا هم شده، از اواخر دهه 1990 میلادی از حزب سوسیال دموکرات اوکراین حمایت کرد. او که ستاره دیناموکیف بوده و در چلسی هم حضور داشته، سال 2012 ناباورانه در حزبی کمتر شناخته‌شده به کرسی مجلس رسید. با این حال بعد از روزهای ناموفق در سیاست، حالا تبدیل به مربی خوبی برای تیم ملی کشورش شده.
منی پاکیائو
بوکسور مطرح فیلیپینی در 8 وزن مختلف قهرمان جهان شده و یکی از پردرآمدترین ورزشکاران جهان به شمار می‌رود. پاکیائو از سال 2007 تا کنون دو مرتبه در انتخابات مختلف به عنوان نماینده کنگره شرکت کرده است. این بوکسور بازنشسته فیلیپینی در ژوئن 2016 به عنوان سناتور انتخاب شد و در حال حاضر برای یک دوره 6 ساله تا سال 2022 در حال خدمت به کشورش است.
گری کاسپاروف
مطرح‌ترین شطرنج‌باز تاریخ و اسطوره شطرنج روسیه، پس از بازنشستگی از این رشته با هدف حفظ دموکراسی در کشورش سال 2005 جبهه متحدین را تشکیل داد. او در تلاش برای برکناری دولت ولادیمیر پوتین، کاندیداتوری‌اش برای ریاست جمهوری در سال 2008 را اعلام کرد، اما به دلیل برخی شرایط و ضوابط مجبور به کناره‌گیری شد. کاسپاروف سال 2014 تابعیت کشور کرواسی را گرفت و در حال حاضر رئیس بنیاد حقوق بشر است که مقر آن در نیویورک آمریکا قرار دارد.
سباستین کو
در دهه 1980 دونده‌ای محبوب در بریتانیا به شمار می‌رفت که با ثبت رکوردی جدید در المپیک به اوج محبوبیت رسید. او پس از بازنشستگی از دوومیدانی سال 2012 به عضویت پارلمان درآمد و به ریاست کمیته ملی المپیک بریتانیا رسید. سباستین کو بعداً عضو کمیته انگلیسی شد که تلاش کردند جام‌جهانی 2018 را به کشورشان بیاورند، ولی در این کار ناموفق بودند.
کوین جانسون
شهردار پایتخت ایالت کالیفرونیا، شهر ساکرامنتو نه تنها اولین آفریقایی-آمریکایی است که در این سمت خدمت می‌کند، بلکه یک بازیکن بسکتبال حرفه‌ای در لیگ NBA بوده است.
جانسن گارد رأس تیم‌های کلیولند کاوالیرز و فینیکس‌سانز بوده و 3 مرتبه هم در تیم ستارگان قصل قرار گرفته است. سال 1989 هم بهترین بازیکن NBA شد. پس از 13 سال درخشان سال 2000 بازنشسته شد و به سیاست روی آورد. او سال 2008 شهردار شد و تا امروز هم به عنوان یک دموکرات کار می‌کند.
