وضعیت افغانستان نابه‌سامان است. سرمای شدید این کشور، کودکان کوچک را به زیر پتوها در کمپ‌ها موقت برده و صف‌های طولانی در مراکز توزیع مواد غذایی نای شهروندان را بریده است.

از زمان تصرف کابل توسط طالبان در مردادماه، اقتصادِ ویران شده از جنگ که زمانی تنها با کمک‌های بین المللی زنده نگه داشته می‌شد، اکنون در آستانه سقوط است.

برای بسیاری از فقیرترین افراد افغانستان، نان تنها غذای اصلی است. زنان و کودکان قبل از طلوع آفتاب بیرون از نانوایی‌ها صف می کشند تا نان به خانه‌هایشان ببرند.

آمار ارائه شده توسط سازمان ملل بسیار دلخراش است: تقریباً 24 میلیون نفر در افغانستان، یعنی حدود 60 درصد جمعیت، از گرسنگی حاد رنج می‌برند. حدود 8.7 میلیون افغان نیز با گرسنگی دست و پنجه نرم می‌کنند.

سازمان بهداشت جهانی نسبت به سرنوشت میلیون‌ها کودک افغان که از سوءتغذیه رنج می‌برند هشدار داده و سازمان ملل می‌گوید که 97 درصد افغان‌ها به زودی زیر خط فقر زندگی می‌کنند.

برای میلیون‌ها نفری که در کمپ‌های آوارگان زندگی می‌کنند تنها منبع گرما، جمع شدن در اطراف آتش‌های هیزم است.

نزدیک به 80 درصد بودجه دولت قبلی افغانستان از جامعه بین المللی تامین می‌شد. این پول که اکنون قطع شده، بودجه بیمارستان‌ها، مدارس، کارخانه‌ها و وزارتخانه‌های دولتی را تامین می‌کرد.

در حالی که میلیاردها دلار از سرمایه‌ها و دارایی‌های افغانستان در خارج از کشور مسدود شده، تحریم‌ها بانک‌ها را فلج کرده است.

 سازمان ملل می‌گوید که در تلاش است تا راهی بیابد که از طریق آن بتواند با درو زدن تحریم‌ها کمک‌های بشر دوستانه را به افغان‌ها برساند.