درک ما از زبان همواره درحال رشد است. باور نادرستی وجود دارد که کودکان در یادگیری زبان‌های خارجی بهتر هستند؛ اما افراد در هر سنی می‌توانند زبان دوم یاد بگیرند. زبان حتی قبل از تولد در ما ریشه دوانده است. نوزادان با گوش دادن و یادگیری زبان اطراف خود به دنیا می‌آیند. مطالعات نشان می‌دهد نوزادان ممکن است از زمانی که در رحم مادر هستند، شروع به یادگیری زبان مادری کنند. کودکان با گوش دادن به زبان و کپی کردن آن‌چه می‌شنوند، یاد می‌گیرند.

کودکان بین ۱ تا ۳ سال به احتمال زیاد زبان دوم را به‌راحتی یاد می‌گیرند. در این سنین آن‌ها دیگر به یک زبان مادری تسلط دارند. مغز آن‌ها برای جذب کلمات و یادگیری جریان گفتگو آماده شده است. صرف نظر از این گروه سنی می‌توان گفت درواقع بهترین سن برای یادگیری زبان وجود ندارد.

در سال‌های اولیه کودکی یادگیری زبان عمدتاً بدون ساختار است. کودکان بر برقراری ارتباط مؤثر با والدین و اطرافیان خود تمرکز دارند. به همین دلیل بسیاری از مردم فکر می‌کنند کودکان راحت‌تر از بزرگ‌سالان زبان را یاد می‌گیرند؛ اما این فکر درست نیست. یادگیری زبان مادری تفاوت دارد؛ زیرا تجربه‌ای است که فرد را کاملاً درگیر خود می‌کند. کودکان از طریق آزمون و خطا یاد می‌گیرند و هر روز پیشرفت می‌کنند.

کودکان خردسالی که بیش از یک زبان یاد می‌گیرند؛ اغلب والدینی دارند که به چند زبان صحبت می‌کنند. آن‌ها به‌طور طبیعی بیش از یک زبان یاد می‌گیرند. بدون قرار گرفتن در شرایط طبیعی یادگیری یک زبان خارجی دشوارتر است. با این حال زبان مهارتی است که ما بدون توجه به سنمان به یادگیری آن ادامه می‌دهیم. نتایج یک مطالعه نشان داده است که تسلط بر زبانی جدید هم‌سطح با زبان مادری می‌تواند تا ۳۰ سال طول بکشد. ما باید خودمان را هم‌زمان با رشد و تغییر زبان در طول زمان ارتقا بدهیم.

چطور می‌توان بر چالش‌های یادگیری زبان غلبه کرد؟

اگر می‌خواهید یک زبان خارجی یاد بگیرید، از بهانه‌تراشی دست بردارید. ممکن است فکر کنید یادگیری یک زبان خارجی خیلی سخت است یا برای یادگیری آن وقت ندارید. یکی از دلایلی که بزرگ‌سالان یادگیری زبان دوم را دشوارتر می‌دانند، این است که ما تمایل خود را به یادگیری از دست می‌دهیم. کودکان شبیه اسفنج هستند. آن‌ها سؤال می‌پرسند و می‌خواهند دنیای اطراف خود را کشف کنند. وقتی بزرگ می‌شویم، بخشی از انگیزه یادگیری را از دست می‌دهیم.

از اشتباه کردن نترسید. بزرگ‌سالان، چون نمی‌خواهند در فرآیند اشتباه کردن ضمن یادگیری قرار بگیرند، معمولا در آموختن مردد هستند. هیچ‌کس از شما انتظار ندارد نخستین بار همه چیز را به‌طور کامل انجام بدهید.

علاوه‌بر یادگیری لغات یک زبان دیگر باید تلفظ آن را نیز یاد بگیرید. تسلط بر نحوه تلفظ حروف منحصربه‌فرد یک زبان به زمان و تمرین نیاز دارد. بهتر است ساختاری برای یادگیری پیدا کنید. وقتی روشی را بیابید که برای شما کارآمد باشد، بهتر یاد می‌گیرید. نوشتن کلمات ممکن است به شما کمک کند آن‌ها را به خاطر بسپارید. برخی افراد با گوش دادن به کلماتی که با صدای بلند ادا می‌شوند، آن‌ها را یاد می‌گیرند. مهم نیست بهترین شیوه یادگیری شما چیست، کلاس یا درسی را پیدا کنید که متناسب با نیاز‌های منحصربه‌فرد شما باشد.

این را بدانید که یک شبه زبان جدیدی یاد نخواهید گرفت. تسلط یافتن به یک زبان در سطح بومی به زمان نیاز دارد و ممکن است ماه‌ها یا سال‌ها طول بکشد. با این حال لازم نیست هر روز زمان زیادی اختصاص بدهید. پشتکار و کیفیت یادگیری مهم‌تر از مدت‌زمانی است که برای مطالعه صرف می‌کنید.

گوش دادن به یک زبان خارجی، نوشتن کلمات و صحبت کردن با صدای بلند تمرین بسیار خوبی است که شما را طی زندگی روزمره با زبان درگیر می‌کند. برای تسلط واقعی بر یک زبان خارجی در هر سنی باید با یک فرد بومی که به آن زبان صحبت می‌کند، تمرین کنید. کسی که خیلی روان به زبانی صحبت می‌کند، می‌تواند به شما در اصلاح اشتباهات کمک کند.

غرق شدن در یک زبان خارجی یادگیری را سرعت می‌بخشد. وقتی به‌طور کامل در زبانی غرق می‌شوید، مانند این است که یک محیط طبیعی برای یادگیری زبان دوم برای خودتان به وجود آورده باشید. در این حالت درست مانند دوران کودکی به طور مداوم یاد می‌گیرید. بهتر است برای خودتان هدفی مشخص کنید. اگر بدانید به چه چیزی می‌خواهید برسید، احتمال اینکه بتوانید یک‌زبان خارجی یاد بگیرید، بیشتر است. فریب رسیدن به سطح پیشرفته و تسلط کامل را نخورید.

اگر یادگیری بیش از آنچه انتظار دارید طول بکشد، ممکن است دل‌سرد شوید. برای پیشگیری از چنین شرایطی می‌توانید هر روز ۳۰ دقیقه تمرین کنید، هفته‌ای یک‌بار با یک فرد بومی صحبت کنید و یادگیری ۱۰۰ کلمه جدید در ماه را در برنامه‌های‌تان بگنجانید. در مجموع یادگیری یک زبان خارجی مزایای مختلفی به همراه دارد. دانستن زبان‌های مختلف تا حدودی باعث می‌شود تفکر انعطاف‌پذیرتری داشته باشید. مغز شما به جابه‌جایی بین بیش از یک زبان عادت می‌کند و این امر به شما امکان می‌دهد، افکارتان را راحت‌تر هدایت کنید.

همچنین از این طریق حافظه و توانایی انجام هم‌زمان چند کار را در خود بهبود می‌بخشید. علاوه‌بر آن افرادی که دو زبانه هستند، کم‌تر به بیماری آلزایمر یا زوال عقل مبتلا می‌شوند. طبق نتایج یک مطالعه افرادی که تنها به یک زبان صحبت می‌کنند، ۴.۵ سال زودتر از افرادی که دو زبانه هستند، دچار اختلالات شناختی می‌شوند.