به گزارش هاژه، مریم فولادی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: درس خواندن نیز مانند هر رفتار دیگری نیاز به معنا دهی دارد، برای مثال معنایی که به رفتار غذا خوردن می‌دهیم در جهت حفظ بقا است، درس خواندن نیز با توجه به محیطی که فرد در آن رشد کرده معنا دهی می‌شود و لازم است دانش آموزان برای افزایش انگیزه مطالعه به درس خواندن خود معنا دهند.
این مشاور با بیان اینکه انسان از بدو تولد تمایل ذاتی برای تحرک و یادگیری دارد و در عین حال از سوی محیط نیز حمایت می‌شود، ادامه داد: این تمایل ذاتی برای یادگیری همان انگیزش درونی است اما در عین حال هر فردی تحت تاثیر انگیزش بیرونی بر اساس پاداش‌های بیرونی که دریافت می‌کند نیز قرار دارد و اینگونه خود را مجبور به انجام تکلیفی در امور مختلف می‌کند.
به گفته وی، علاقه به درس خواندن می‌تواند بر اساس معنایی باشد که نوجوان به درس خواندن می‌دهد و این معنا نیز بر اساس انگیزش درونی و بیرونی شکل می‌گیرد.
فولادی ادامه داد: فردی که برای درس خواندن بی‌انگیزه است درواقع ارزشمندی درونی و مشوق بیرونی برای انجام فعالیت‌های تحصیلی و آموزشی خود دریافت نکرده و در نتیجه از انجام آنها اجتناب می‌کند.
این مشاور با بیان اینکه درس خواندن نوعی رفتار بیرونی است که ورای این رفتار بیرونی باورها و ارزش‌های دانش آموز نهفته است، افزود: این باورها و ارزش‌ها توسط خانواده و اجتماع به افراد آموخته می‌شود و اگر در خانواده و اجتماع تحصیل به گونه‌ای خاص ارزش گذاری شده باشد نتایج آن در رفتار نوجوان نمایان می‌شود. درواقع اگر ارزشی که والدین به مطالعه می‌دهند ناچیز باشد قطعا فرزندان نیز همین روش را در پیش خواهند گرفت چراکه فرزندان تحت تاثیر یادگیری مشاهده ای قرار می‌گیرند و از والدین و اطرافیان خود الگو برداری می‌کنند.
فولادی در پایان سخنان خود با اشاره به اهمیت رفتار والدین در افزایش یا کاهش انگیزه دانش آموزان برای درس خواندن، به والدین توصیه کرد: نیاز است والدین محدودیت‌هایی را برای ساعات استفاده از تلفن همراه و کارهای غیر تحصیلی به شیوه سالم برای دانش آموزان ایجاد کنند تا دانش آموزان بتوانند به شیوه درست درس بخوانند و در عین حال از مقایسه و سرزنش دانش آموز با هم‌سالان و هم کلاسی‌ها پرهیز کنند، چراکه مقایسه و سرزنش آسیب بسیار جدی به عزت نفس دانش آموزان وارد می‌کند و در نتیجه فرآیند درس خواندن را تحت تاثیر قرار می‌دهد.