به گزارش پایگاه خبری هاژه، روز چهارشنبه ۷ مهرماه ۱۴۰۰، غار آبی تاریخی سهولان مهاباد به مناسبت روز جهانی غار پاک، میزبان مسوولان شهرستانی، استانی و کشوری حفاظت محیط زیست بود.
محمد مدادی، مدیر کل موزه‌های تاریخی و ذخایر ژنتیک سازمان حفاظت محیط زیست در گفتگو با خبرنگار هاژە گفت: اتحادیه جهانی غارشناسی سال ۲۰۲۱ را سال غار و کارست نام نهاده و این بدان جهت است که به دلیل وجود شریان‌های آب زیرزمینی در مناطق کارستی، حیات روی زمین را به این مناطق وابسته دانسته‌اند و این مسئله اهمیت غارها را صدچندان خواهد کرد.
وی افزود: بهترین و سالم‌ترین شیوه بهره‌وری از غارها، گردشگری مسوولانه یا بوم‌گردی است که برنامه ما در این استان توسعه هرچه بیشتر بوم‌گردی خواهد بود.
مهران نظری، مدیر کل حفاظت محیط زیست استان آذربایجان غربی در پاسخ بە پرسش خبرنگار هاژه مبنی بر برنامه اداره کل در خصوص غارهای سطح استان چه خواهد بود، گفت: برنامە‌هایی را در جهت مطالعه، شناسایی، اکتشاف و مدیریت غارهای سطح استان در نظر گرفته‌ایم که یکی از این غارها، غار آبی تاریخی سهولان مهاباد است که آوازه ملی و جهانی دارد.
این مقام استانی افزود: متاسفانه پس از شیوع کرونا و با دستور ستاد استانی مقابله با این ویروس، بالاجبار اقدام تعطیلی این غار نمودیم که درپی آن بسیاری از کارکنان این غار بیکار شدند.
وی تصریح کرد: با توجه به واکسیناسیون گسترده شهروندان در نظر داریم طبق راهکارهای تدوین‌شده و با رعایت پروتکل‌های بهداشتی، نسبت به بازگشایی آن با کمک جوامع محلی اقدام نماییم.
نظری تاکید کرد: بازگشایی مشارکتی این غار با همکاری جوامع محلی، هم به حفظ این غار و هم به معیشت این جوامع کمک شایانی خواهد کرد.
عارف خدرلو، معاون استاندار و فرماندار ویژه شهرستان مهاباد در حاشیه این بازدید گفت: یکی از حوزه‌های مهم توسعه شهرستان مهاباد به بخش گردشگری و اقتصاد آن مربوط می‌شود که متاسفانه در دو سال گذشته بیشترین آسیب را از شیوع ویروس کرونا متحمل شده است.
خدرلو افزود: با مشارکت جوامع محلی و در آینده‌ای نزدیک نسبت به بازگشایی این رکن مهم حوزه گردشگری مهاباد اقدام خواهیم کرد و با استفاده از درآمدهای ناشی از آن در جهت حفظ و توسعه غار سهولان قدم برخواهیم داشت.
بە گزارش هاژە، بیش از بیست ماە است کە غار آبی تاریخی سهولان بە عنوان قطب گردشگری استان درپی شیوع ویروس کرونا نتوانسته میزبان گردشگران باشد. اگر از بیکاری کارکنان و توقف توسعه فضای داخلی و خارجی غار بگذریم، به نظر می‌رسد این مدت، فرجه مناسبی جهت خوددرمانی این غار در مقابل حملات جلبک‌ها بوده است. جلبک‌هایی که به دلیل نورپردازی‌های گسترده در داخل غار به مانند یک غده سرطانی به جان این غار افتاده بودند.