نامش توفیق محمود حمزە مشهور بە پیرمرد، شاعر، نویسندە و روزنامە‌نگار در سال ۱٨٦۷ در سلیمانی دیدە بە جهان گشود، تحصیلات ابتدایی خود را در حجرەهای آن زمان سپری و برای ادامە تحصیل راهی بانە می‌شود، پس از مدتی اقامت در بانە بە زادگاه خود شهر سلیمانی برمی‌گردد.
در سن پانزدە سالگی و در سال ۱٨٨۲ در حالی کە نوجوانی بیش نبود بە عنوان مامور سرشماری استخدام و طولی نمی‌کشد کە در ادارە ثبت احوال حقوق بگیر عثمانی‌ها می‌شود.
بعد از گذشت یک سال بە حلبچە نقل مکان می‌کند و بعد از گذشت چهار سال بە عنوان منشی دادگاە مشغول بە کار می‌شود و مدت زمان طولانی در این شغل می‌ماند، در نهایت در سال ۱٨۹٥در یکی از کارگزاری‌های رسمی دولت عثمانی در کربلا استخدام می‌شود اما بە انجام این کار مبادرت نمی‌ورزد و کار را رها و برای مدتی از کار بیکار می‌شود، در آن زمان شیخ مصطفی، پیره‌مێرد را بە عنوان وکیل شخصی خود استخدام و امور دارایی خود را بە اون می‌سپارد.
در زمانی کە تنها ۳۱ سال داشتە است همراە شیخ مصطفی و شیخ سعید حفیدی بە استانبول سفر می‌کند، پیرمرد پیش از سفر خود بە عثمانی بر زبان‌های کردی و فارسی اشراف داشت و بر وضعیت روشنگری و روشنفکری خاورمیانە آگاهی کامل داشت.
در مدت زمان کوتاە اقامت خود در عثمانی از طریق ادبیات ترکی، تا حدودی نسبت بە جنبش‌های ادبی اروپا بە ویژە رمانتیک آگاهی پیدا می‌کند و این تاثیرپذیری در اشعار دوران پیری او تا حدودی نمایان شدە است.
نوشتەهای وی از جهت آن کە بیشتر بە سبک ادب ملی و فولکلور نزدیک بودە قابل تقدیر است زیرا ادبیات کوردی بە چنین آثاری نیازمند بودە است.
پیره‌مێرد یکی از شعرایی است کە در شعرهایش مضمون‌های کلاسیک بە ویژە موضوعات مداحی و مذهبی را بە کار بردە است و از جملە مضامین بە کار رفتە در اشعار پیرمرد را می‌توان بە اشعار مذهبی و آیینی، سرود و آوازهای میهنی، بیت و نقل و معما اشاره کرد.
پیره‌مێرد یکی از معدود شعرای کورد است کە مرز مشخصی بین اشعار نو و کلاسیک قرار ندادە و قافیە عروضی و هجایی ملی را باهم ادغام کردە است.
منبع: تاریخ ادبیات کوردی، مارف خزنەدار