سریال آتش‌سوزی در جنگل‌های کوردستان به تراژدی تلخ و مداومی تبدیل شده که گویا هرگز قرار نیست تمام شود. حال آتش دوباره به جان جنگل‌های مریوان افتاده و مردم با وسایل ابتدایی مانند شاخه و برگ درختان و بیل و کلنگ به مقابله با چنین بحران و حوادثی می‌روند.
تصاویر دلخراش و نگران کننده‌ای از سوختن حیوانات در آتش منتشر شده است. تصاویری که دل هر آدمی را به درد می‌آورد، از سنجاب‌هایی که در حال فرار سوخته‌اند تا پرندگانی که نتوانسته‌اند از محاصره شعله‌های آتش بگریزند.
از آغاز سال جدید تاکنون، 165 بار جنگل‌های مریوان آتش گرفته‌اند که همه آن‌ها عمدی بوده و انسان در آن نقش داشته است. آتش تنها در 3 مورد اخیر، 600 هکتار را قربانی خود کرده است.
اکثر آتش‌سوزی‌ها در نقاط صفر مرزی رخ می‌دهند، مناطقی که کسی نمی‌تواند به آن دسترسی داشته باشد. در آتش سوزی اخیر «دوله بی» بالغ بر 260 هکتار جنگل نابود شدند.
با وقوع آتش‌سوزی نیرو‌های مردمی و مردم روستا‌ها تلاش خود را برای کنترل آتش سوزی به کار بردند، اما خشک بودن و متراکم بودن پوشش گیاهی، سخت گذر بودن و کوهستانی بودن منطقه و وجود شیار‌های تند امکان مانور دادن را از نیرو‌ها می‌گرفت و مهار آتش را با کُندی مواجه می‌ساخت.
انجمن سبز چیای مریوان، یک سازمان مردم‌نهاد در مریوان است که با گرایش فعالیت‌های زیست‌محیطی تشکیل شده است. به گفته‌ی سخنگوی این سازمان بالغ بر 200 نفر از اعضای این گروه برای مهار آتش‌سوزی اخیر به منطقه اعزام شده‌اند.
احسان حسینی، سخنگوی این انجمن به هاژه می‌گوید که دلیلِ 100 درصد آتش‌سوزی‌ها، عامل انسانی است که اکثر مواقع به صورت عمدی صورت می‌گیرد. حسینی می‌گوید که برخی با آتش زدن جنگل‌ها به دنبال کوه‌خواری و قطعه‌بندی زمین هستند.
حسینی از عملکرد اداره منابع طبیعی و آبخیزداری مریوان راضی نیست و می‌گوید آنچه مورد انتظار است توسط این اداره انجام نشده است. او به فرآیند اطفای حریق آتش‌سوزی اخیر اشاره می‌کند و به هاژه می‌گوید: برای خاموش کردن آتش هیچ امکاناتی نداریم. پس از پیگیری‌های بسیاری که کردیم تنها یک بالگرد امدادی هلال احمر به منطقه آمد که تنها با 4 بار آب‌پاشی به کار خود پایان داد که هیچ توفیری در مهار آتش‌سوزی نداشت.
آزاد نامداری، رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری مریوان می‌گوید از آن جایی که مناطقی که دچار آتش‌سوزی شده‌اند در نقاط صفر مرزی واقع شده و اجازه چرا به دامداران در این منطقه داده نشده است، پوشش گیاهی در جنگل‌ها رشد زیادی داشته و این موضوع سرعت سرایت آتش را دوچندان کرده است.
جنگل‌های مریوان که بعد از جنگل‌های شمال کشور در رتبه دوم اهمیت قرار دارند، در طول بیش از ۵۰ هزار سال گذشته تشکیل شده‌اند.
آتش‌سوزی در جنگل‌های مریوان به معنای واقعی ویران کننده است، زیرا بعد از اینکه آتش پوشش گیاهی را می‌سوزاند، چیزی جایگزین آن نمی‌شود. آتش‌سوزی علاوه بر نابودی درختان جنگل، سبب به هم خوردن اکولوژی می‌شود و حیات جانوران را به مخاطره می‌اندازد، ترکیب گونه‌های گیاهی را مختل می‌نماید و سبب تضعیف پایداری گونه‌ها و ذخایر ژنتیکی می‌شود.
با اینکه آتش سوزی در جنگل‌های ایران قصه تازه‌ای نیست، اما این حوادث تجربه‌ای برای مسئولین نشده است. در آتش سوزی سال گذشته جنگل‌های سردشت نیز، ٧٠ هکتار از درختان جنگل در آتش سوختند. برخی از کارشناسان اقتصادی و محیط زیست، آتش‌سوزی در جنگل‌های زاگرس را با موضوعاتی مثل قاچاق زغال بلوط مرتبط می‌دانند.