بدون شک، شورای شهر باید اولاً: کاریزمای لازم و دوماً: توانایی کافی برای تعامل و ارتباط با ارگانها، ادارات و شهروندان را داشته باشد. شورا فقط یک نام و اصطلاح نیست که عده ای صرفاً در فکر یدک کشیدن نام آن با خود باشند. شورا اساساً، یک نهاد مهم در سیستم مدیریت شهری به حساب میآید و به عنوان نهاد تأثیرگذار تصمیم گیر و با اندکی تسامحِ قانونگذار در سطح محلی مطرح است که باید برای ایفای نقش خود از جامعیت عملکردی برخوردار باشد تا بتواند وظایف سیاستگذاری و نظارتی خود را نسبت به تمام امور در حیطه قلمرو شهر و سازمان های ذیربط در مقیاس محلی به انجام رساند. بنابراین شورا در جامعه، جایگاه بسیار مهم و ارزنده ای دارد، اما آنچه باعث تزلزل جایگاه آن شده، عدم توجه به فلسفه ذاتی و ایجادی آن و توجه به مسائل حاشیهای و کسب منافع فردی یا گروهی خاصی است.
با شروع پروسه انتخابات و آغاز به کار تبلیغات میدانی از سوی کاندیداهای محترم، آنچه نظرم را جلب نمود، از یک طرف، شعارهای برخی از کاندیداها، مبنی بر داشتن وصف صداقت، تلاش برای بهبود و تحول پاکیزگی فضای شهر و به احترام به حقوق شهروندان و از طرف دیگر، تاکید بر حل مشکلات کارگران و پاکبانان زحمتکش و بیدفاع شهرم در مقابل تمام ناملایمات و نامهربانی ها بوده است. چنین مسایل و مباحثی تا حدودی خیلی زیاد بین اثر کاندیداها مشترک بوده و اگر هم جزو شعارشان نبوده باشد قطعاً در سخنرانی ها و نشست های خود از آن صحبت کرده اند، بطور کلی آنها تمام هم و غم خویش را صرف چنین مواردی کرده اند. در یک نگاه سطحی، تقریباً مسایل تکراری و پس و پا پیش افتاده ای را برای کسب آراء انتخاب کردهاند. به نظر میرسد که دغدغه آنها به دست آوردن رای مردم و در نهایت کرسی شورای شهر است، آن هم، بدون توجه به اینکه قرار است به چه نحو و طریقی به این امر مهم دست پیدا کنند. به گمانم عده ای احساس کرده اند، مردم فاقد قوه تمیز هستند و یا اینکه اساساً بینا و شنوا نیستند، یا اصلاً حافظه ای ندارند و معانی و قلمروِ واژگان را فراموش کرده اند. اگر اینگونه باشد، یا حتی این گونه احساس شده باشد، باید عرض شود، شما سخت در اشتباه هستید، خواهید بود و خواهید ماند. امروز مردم ما بسیار دقیق و سنجیده عمل می نمایند و اگر در برخی از شرایط زمانی و مکانی سکوت پیشه میکنند، فقط از روی نجابت، اصالت و بزرگ منشی است نه چیز دیگر. روی سخن با آن دسته از کاندیداهای محترمی است، که دم از صداقت می زنند، بدون توجه به اینکه به مبنا و اساس آن دقت و یا کوچکترین شرایط آن را رعایت کرده باشند. شما بزرگواری که فقط در رشته زبان و ادبیات فارسی تحصیل کرده ای، چرا لقب «مهندس» را برای خود برگزیده اید؟!؟ توجیه شما برای این کار چیست؟ یا فردی که رشته علوم اجتماعی خوانده ای، در کجا آمده که اشخاص فارغ التحصیل این رشته باید بعد از اتمام دوران کارشناسی لقب «مهندس» داشته باشند؟ بزرگواری که هنوز دانشجوی ترم اول دوره دکترای تخصصی هستی، چرا لقب دکترای تمام را برای خود به کاربرده ای؟ هیچ می دانید این عمل جرم است؟ چرا اینگونه برداشت کرده اید، که این دکتر بودن یا مهندس بودن در انتخاب شما از سوی مردم تاثیر دارد. خدا را شکر، الان همه دکتر مهندس هستند و مثل سابق نیست که مردم از دیدن مهندس و دکتر ذوق زده شوند. هم دکتر و هم مهندسش را تجربه کرده اند و هنوز هم، خاطرات ناخوشایند آنها در ذهنشان باقی است. ما شورایی می خواهیم که واقعاً به وضعیت شهر رسیدگی بکند، مشکلات شهر بشناسد و آنها را حل کند، حال فرقی ندارد، دکتر باشد یا مهندس یا غیر آن. ما کسی را نمی خواهیم که زیبایی تصنعی و ساختگی خود را به رخ زیبایی سیمای شهرمان بکشد. به نظر میرسد، شما از این عمل آنچه بیشتر برایتان ملاک است، فریب افکار عمومی و به خیال خودتان جلب نظر مردم به سوی خود است!!! این است که صداقت تان که از آن صحبت می نماید و آن را به عنوان شعار انتخاب کرده اید؟ هیچ میدانید خوشبختانه دیگر مردم به لقب و القاب رای نخواهند داد؟ بلکه به برنامههای شما که در آینده توان عملی کردن آنها را دارید و باعث حل معضلات مشکلات جامعه و شهر خواهد شد، رای می دهند.
شما عزیزانی که دم از حقوق شهروندی و تکریم ارباب رجوع در مجموعه شهرداری و شورای شهر می زنید، چقدر در عمل و در حوزه تبلیغات آن را رعایت کردهاید؟ تا چه اندازه، زیبایی سیمای این شهر برایتان اهمیت داشته است؟ چرا قبل نامنویسی و آغاز تبلیغات، قوانین و آیین نامه های مربوطه که قطعا از سوی فرمانداری به شما اعلام و ابلاغ شده است را مطالعه نکرده اید؟ وجدان خودتان را قاضی قرار میدهم، با پای پیاده، دوری در نقاط مختلف شهر بزنید، ببینید چه بلایی بر سرِ در و دیوار و درختان و تابلوهای راهنمایی و رانندگی نصب شده در شهر آوردهاید!!!! چقدر برای مجموعه شهرداری هزینه تراشی کردهاید؟ شما حتی با تبلیغات دور از شان و منزلتِ خودتان، حقوق همدیگر را پایمال کرده اید. نگاهی به محل نصب پوسترها و تراکت های تبلیغاتی خودتان بیندازید، متوجه این مساله خواهید شد. این است نظم و انضباط کاری و احترام به حقوق همدیگر که از آن صحبت میکنید؟ چرا به اجبار دوستان، آشنایان و همشهریان را در معذوریت نصب بنر یا پوستر تبلیغاتی خودتان قرار می دهید؟ این رفتارها، نقض حقوق شهروندان به حساب میآید. مردم باید خودشان خواستار نصب پوستر شما باشند، نه اینکه خواهش و تمنا بکنید، یا به اجبار آنها را وادار نمایید. تمامی این موارد نشاندهنده این است که نه تنها «صداقت» را بد معنا کرده اید، بلکه به همراه دیگران، که نقش ارزندهای در بی اعتباری این کلمه پرمعنا «صداقت» داشته اند، را دارید. به همین خاطر است، مردم امروز از به کار بردن این کلمه، بیزار هستند. با این وضعیت می خواهید، حقوق شهروندی را ارج بهنید؟؟ با این رویکرد تبلیغاتی مطرود می خواهید مشکلات پاکبانان و شهر را حل کنید؟ هیچ دقت کرده اید، که برای چندین و چندین روزشان، کار ایجاد کرده اید. باید روزها مشغول نظافت شهر و کندن پوسترها و تراکت های تبلیغاتی شماها باشند. البته در کنار آن دسته از بزرگوارانی که این موارد برایشان مهم نبود، واقعا هستند کاندیداهایی که تمام موارد را اگرچه به صورت مطلق، رعایت نکرده اند، اما اَهم آن را در نظر داشته و حتی به حامیان خود دستور داده اند، به حریم خصوصی دیگران، پاکیزگی سیمای شهر و غیره توجه وافر داشته باشند، که لازم از آنها تشکر شود و بنده به عنوان یک شهروند، که دارای حق رأی هستم به هیچ وجه به شخصی که به آراستگی، پاکیزگی سیمای شهر و رعایت حقوق شهروندی توجهی نداشته است، رای نخواهم داد، حتی اگر نزدیک ترین شخص به من باشد. امیدوارم شهروندان نیز با با شرکت همه جانبه خود در انتخابات، اگر خودشان مصلحت میدانند، این گونه عمل نمایند تا فرهنگسازی صورت بگیرد و بار دیگر به این شکل، تبلیغات انتخاباتی صورت نگیرد.