پروفسور ولادیمیر مینورسکی (  1877-1966 ) کُردشناس ،خاورشناس و ایران‌شناس روس . مینورسکی بیشتر برای آثارش در زمینه تاریخ، ادبیات، جغرافیا و فرهنگ کُردی ،لُری و فارسی  مشهور است. ولادیمیر مینورسکی از سال ۱۸۹۶ تا ۱۹۰۰ در دانشگاه مسکو به تحصیل حقوق پرداخت و سپس مشغول آموختن زبان‌های شرقی در مؤسسه لازارف شد. وی در ۱۹۰۳ به خدمت وزارت امور خارجه روسیه درآمد و از ۱۹۰۴ تا ۱۹۰۸ در ایران و در شهر تبریز خدمت کرده است. وی  در سال 1913 نماینده دولت روسیه در حل اختلافات مرزی در شمالغربی ایران  بوده است.

مینورسکی در جریان انقلاب ۱۹۱۷ روسیه را ترک کرد و از سال ۱۹۲۳ به تدریس زبان فارسی در مدرسه زبان‌های شرقی پاریس پرداخت. پس از آن، از ۱۹۳۲ به تدریس زبان و ادبیات فارسی و تاریخ ایران در مدرسه زبان‌های شرقی لندن مشغول شد. وی در سال ۱۹۳۷ استاد زبان فارسی در دانشگاه لندن شد. مینورسکی در سال ۱۹۴۴ بازنشسته شد و از آن پس در کمبریج زندگی کرد. وی در ۲۵ مارس ۱۹۶۶ درگذشت.

مینورسکی یکی از کُردشناسان پر آوازه ی روسی است که آثار ارزشمندی در حوزه ی کُردشناسی ازوی برجای مانده است. هر چند که بعدها و محتملن تحت فشار باورهای ایران گرایی از پاره ای از نظریاتش  در مورد کُردها روی برگرداند.

گنجینه ی پژوهشی این کُردشناس روسی در بخش آرشیو شرق شناسان روس در  انستیتو نسخ خطی آکادمی علوم روسیه در شهر سنت پترزبورگ نگهداری می شود.ا ین آرشیو ارزشمند که به کوشش دکتر گودرز آشتیانی و دکتر ناهید عبدالتاج الدینی منتشر شده است.شامل  آثار علمی مینورسکی، اسناد شخصی،‌ خانوادگی و شغلی، نامه ها و مکاتبات، آثار علمی دیگران، عکسها و تصاویر ،مجموعه اسناد و بریده‌های نشریات است.

در این نوشتار ضمن نگاهی به زندگی و آثار علمی مینورسکی در حوزه ی کُردشناسی به معرفی تفصیلی آثار مرتبط با کُرها و کُردستان در این اثر پرداخته ام.