در طول چند روز گذشته و در پی بارش برف و بی‌تدبیری‌ها، درختان زیادی در سطح شهر مهاباد شکستند و بخش قابل توجهی از درختان این شهر از بین رفت.
آمار دقیقی از میزان درختان شکسته شده و یا آسیب دیده ارائه نشده اما درختان زیادی در نقاط مختلف این شهر از جمله پارک ملت، پارک شیخ‌شلتوت، پارک هتل کوهستان و بلوار توحید شکسته شدند و خسارت‌های قابل توجهی به بخش فضای سبز این شهر وارد شد.
علی‌رغم اعلام پیش‌یبنی هوا مبنی بر گذر سامانه بارشی قدرتمند و ورود هوای سرد از روز پنج‌شنبه، این انتظار از شهرداری می‌رفت که با آمادگی بیشتری به حفاظت و مراقبت از درختان که به عنوان مظاهر زیبایی و سرمایه‌های طبیعی شهر شناخته می‌شوند، می‌‌‌‌پرداخت.
به باور بسیاری هرس نکردن به موقع درختان و بسیج نکردن نیروهای شهرداری (به اندازه‌ی مکفی) در زمان بارش برف از دلایل شکسته شدن درختان این شهر هستند. با خسارات سنگینی که به فضای سبز شهر وارده شده به نظر می‌رسد در دستور قرار دادنِ هرس درختان معابری که احتمال دوباره شکستگی آنها و تکرار قطعی برق وجود دارد، انتظار گزافی نباشد.
علی کل حال با گذشت چند روز از بارش برف، درختان شکسته شده هنوز از سطح خیلی از معابر جمع آوری نشده‌اند و بقایای آنها در سطح کوچه‌ها، خیابان‌ها و بوستان‌ها به چشم می‌خورد.
عدم جمع آوری درختان شکسته شده ممکن است علاوه بر بی‌نظمی و پاکیزه نبودن سطح شهر، خطراتی را برای رانندگان و عابرین مهابادی ایجاد کند. همچنین انتظار این است بعد از جمع‌آوری درختان آسیب دیده و شکسته شده، برای جلوگیری از هرگونه آسیب دیدگی و خطرات احتمالی در آینده، درختان مورد نیاز هرس شوند و در مواردی نیز که به کف بُری احتیاج دارند، اقدامات لازم انجام شود.
موضوع دیگری که شاید در این زمینه بی‌ارتباط نباشد، نقش سازمان‌های مردم نهاد یا سمن‌ها است. مهم‌ترین کارکرد این نهادها، فرهنگ‌سازی بر اساس نوع فعالیت خود است. متاسفانه به دلیل عدم شناخت کافی مسئولین و حتی خود مردم از سازمان‌های مردم نهاد، رابطه بین ساختارهای شهری با این موسسات کمرنگ است. مسلما در شرایطی از این قبیل، فرهنگ‌سازی در راستای حفظ محیط زیست و همچین حساسیت‌زایی در امور مختلف شهری و ایجاد اگاهی بیشتر در بین شهروندان از طریق سمن‌ها می‌توانست به یاری شهرداری بیاید.
مدیران نهادهای خدماتی می‌توانند از این ظرفیت اجتماعی بیشترین بهره را داشته باشند و با مدیریتِ مردم‌محور هزینه‌های شهری را پایین بیاورند. بدیهی است در وضعیتی که مردم در سرنوشت شهرِ خود دخیل هستند، شهر احساس مسئولیت بیشتری خواهد کرد.
شهرها به عنوان کانون‌های تمرکز فعالیت و زندگی انسان‌ها، برای اینکه بتوانند پایداری خود را تضمین کنند، چاره‌ای جز پذیرش ساختار و کارکردهای متاثر از سیستم‌های طبیعی را ندارند.
شکسته شدن شاخه‌ی درختان تحت عنوان شکستنِ بالِ فرشتگانِ آسمانی تعبیر می‌شود . امید این است که در عمل حساسیت بیشتری نسبت به حفاظت از درختان وجود داشته باشد.