مروری بر مطالب و خبرهای منتشر شده در فضای مجازی چند روزه اخیر و فزونی اطلاعیه های مجلس ترحیم شهروندان، آدمی را از ورطه سکون و انجماد خارج می سازد ودر این شرایط نمی توان سکوت کرد و دست به قلم نبرد،
اگرچه بزرگترین جهل انسان دانشگاهی توهم دستیابی به پاسخ های صحیح و انکار ناپذیر است اما آنچه مرا به نوشتن واداشت عادی پنداری و عادی سازی بحران کرونا در فضای عمومی جامعه امروز ماست . افزایش مبتلایان و مرگ و میرهای ناشی از این امر که آمار رسمی آنها حتی کمتراز آمار شهودی و مشاهده ای نیز به چشم می خورد، مهاباد و آذربایجان غربی را در وضعیتی قرارداده است که وزیر بهداشت را برای بررسی موضوع به این منطقه کشاند و اگر اقدامی نشود به طور قطع با افزایش سرما افزایش فوتی های ناشی از کرونا نیز بیشتر خواهد شد .
به رغم اینکه این وضعیت در سایر نقاط دنیا و کشور هم وجود دارد ولی درد آور تر از همه، این است که آمار مرگ و میر انسانها به شاخصی برای تحلیل موفقیت و شکست در مقابله با بحران کرونا تبدیل شده است .
با نگاهی گذرا به دوره اپیدیمی بحران مذکور در زمان اعلام رسمی آن ( اسفند 98 ) با وجود اینکه آمار اعلامی و شهودی معطوف به ابتلای چندین نفر بیش نبود شاهد جدیت و تلاش و خدمات همه آحاد جامعه اعم از مردم و مسئولین بودیم و از همه مهمتر همراهی دلهای پر مهر مردم فهیم مهاباد در کمکهای مردمی نقدی و غیر نقدی به ارزشی بالغ بر 5 میلیارد تومان شامل حدود 2 میلیارد تومان برای راه اندازی بیمارستان 74 تختخوابی موقت و 3 میلیارد تومان در قالب تجهیزات اهدایی به بیمارستان مهاباد را نظاره گر بودیم و این اقدامات مثال زدنی و بی نظیر شروع خوبی را در رویارویی با این بحران رقم زد ولی متاسفانه با وجود همه این تلاشهای ستودنی اولا اینکه آمار مبتلاشدگان و فوتیها رو به افزایش است و در شرایط بحرانی و قرمز قرار گرفته ایم و دوما اینکه با عادی پنداری جان باختن روزانه دهها همشهری مواجه هستیم .
البته مشکلات و چالشهای پیش رو بر همگان آشکار است و تا کنون دهها مطلب و نقد در این حوزه منتشر شده است از قدمت کهن بیمارستان 50 ساله مهاباد گرفته تا چالش اخیر یعنی مشکل تامین اکسیژن استاندارد برای بیماران بستری ، کمبود پرسنل و مایحتاج لازمه برای راه اندازی مجدد بیمارستان موقت ، تحریم ظالمانه و تورم ، معیشت مردم و چالش عدم رعایت پروتکل های بهداشتی که جملگی مانع تحقق مدیریت صحیح بحران کرونا در مهاباد شده است .
اما آنچه نمی توان نسبت به آن بی تفاوت بود، عادی پنداری جان باختن همشهریان است که به مراتب نشان از وجود بحرانی عمیق تر از خود کروناست .
تورم افسار گسیخته و مشکل معیشت مردم باعث شده است که مردم سلامتیشان را به مخاطره انداخته و آن را صرف بدست آوردن پول می کنند و بعد از مبتلا شدن به کرونا بدلیل بالا بودن هزینه های درمان ، پول بدست آمده را خرج بدست آوردن سلامتی از دست رفته می نمایند.
بنابراین می طلبد هم مردم و هم تصمیم گیران بجای مقصر قلمداد کردن یکدیگر، به این موضوع بیشتر حساس شوند و در این روزهای وحشت و اضطراب، رویارویی با این بحران را یک وظیفه همگانی بدانند .
همگان واقفیم که کمبودها و نارسایی های بهداشت و درمان مهاباد پیشینه ای کهن دارد و اگر چه انتظار می رود که دولت به وظایف حاکمیتی خود در قبال ارزش و کرامت زندگی مردم ، سلامت عمومی و تسری امید اجتماعی بیشتر و بهتر و جدی تر عمل نماید ولی از طرفی هم انتظار می رود مردم، اصحاب رسانه و فعالین مدنی ، برای ساماندهی این امر تلاش وافر و ضرب الاجلی داشته باشند .
و نسبت به آسیب شناسی وضعیت موجود از جمله راه اندازی مجدد بیمارستان موقت با تامین پرسنل و مایحتاج لازمه، ساماندهی فوری مساله تامین اکسیژن استاندارد و اتخاذ راهکارهایی فوری و تدابیر لازم اقدامات عاجلی صورت گیرد .
ضروری است در شرایط فعلی بحران کرونا، که مشابه شرایط جنگی است همه با هم همراه باشیم و در این راستا می توان با بهره گیری از تجربه موفق همراهی مردم و مسئولین در جریان اسفندماه، باری دیگر با همفکری و نقش آفرینی همگان بخصوص معتمدین شهر و فعالان مدنی شاهد خلق حماسه همراهی دلهای پر مهر و دستان سخاوتمند مردم فهیم مهاباد باشیم .