در زندگی‌های مدرن امروزی، پارک‌‌های بازی کودکان با محیط‌های امن و دارای وسایل جذاب بازی و یادگیری، نقش بسزایی در پرورش شخصیت کودک دارند. فضاهایی جذاب کە آنان را از پای بازی‌های کامپیوتری کە نتیجەای جز انزوا و فردگرایی برای آنان ندارد، بە محیطی می‌کشاند کە برای آنان امکان کشف و شهود و حضور در حلقە همسالان را فراهم می‌کند.

بە واسطه بی‌توجهی مدیران شهری در سال‌های اخیر و بە خصوص در دو سال‌گذشته، بوستان‌های محلی و پارک‌های بازی کودکان در مهاباد با تمام کاستی‌هایی کە داشتند، تماماً رو بە نابودی‌اند. کودکان مهابادی گروهی بودند کە حتی در شعارهای لعاب‌دار انتخاباتی نیز جایگاهی نداشتند. آنان در کارنامه ناچیز و شکست‌خورده مسوولان مستعفی و عزل‌شدە نیز محلی از اِعراب ندارند. در سایە آنان پارک‌های بازی بە فضاهای بی‌روح و غیرمنعطف بدل گشتەاند. وسایل بازی شکستەشدە و کهنه، محیط‌های دارای کمترین سبزینگی و بی‌روح از مشخصات بارز پارک‌های حال حاضر مهاباد است. کمتر بوستان و پارکی در مهاباد وجود دارد کە در آن امکان پرت‌شدن، برق‌گرفتگی، زخمی‌شدن و ... را برای کودکان به همراه نداشتە باشد.

با این اوصاف در چند سال آیندە و البته نچندان دور، زمانی که کودکان آپارتمانی و کامپیوتری امروز بە سن جوانی رسیدند، با چە جامعەای روبرو خواهیم شد؟ روشن است، جوانانی با تنش‌های عصبی، رفتار‌های خشونت‌آمیز، فردگرا و منزوی حاصل نامدیریتی‌های امروز خواهند بود. زمان می‌گذرد و رسیدن مهاباد بە شهری دوستدار کودک، دورتر از دور...