به گزارش پایگاه خبری - تحلیلی هاژه، ایران در سطح جهانی رتبه هفتم و در خاورمیانه بعد از عربستان، رتبه دوم را به لحاظ مصرف لوازم آرایشی به خود اختصاص داده است.
طبق تحقیقات انجام شده، بیش از 800 ماده شیمیایی در لوازم آرایشی و عطرهای صنعتی وجود دارد و استفاده مکرر از آنها موجب می‌شود، این مواد شیمیایی جذب بدن شوند. سرطان خطرناک‌ترین بیماری که امکان دارد فرد در درازمدت مبتلا شود. علاوه بر سرطان احتمال پیری زودرس پوست نیز فراهم می‌شود.
جمعیت 140 میلیونی زنان خاورمیانه 2.7 میلیون دلار از فروش بازار را به خود اختصاص داده‌اند. اما جمعیت 14 میلیونی زنان ایران، با احتساب 1.2 میلیارد دلار از فروش محصولات آرایشی، خریدار یک سوم بازار خاورمیانه هستند. بازار محصولات آرایشی و بهداشتی در جهان روزبه روز در حال افزایش است. تبلیغات یکی از موثرترین راهکارهای افزایش فروش محصولات آرایشی به حساب می‌آید.
ماندگاری اغلب کرم و پودرهایی که در طول روز مصرف می‌شوند، چربی، ویتامین و موادمعنی لازم پوست را از بین می‌برد و باعث چروکیدگی پوست و جوش‌های صورت می‌شود.
بعضی از خانم‌ها باوجود داشتنن چهره مقبول بازهم آرایش می‌کنند. با این کار هویت و چهره جدیدی را برای خود ایجاد می‌نمایند. آرایش زیاد، زنان را به صورت‌های زیبایی نشان می‌دهد که برای افراد سودجو و فرصت‌طلب امکان سواستفاده را فراهم می‌کند. توجه فرصت‌طلبان، این باور را به وجود می‌آورد که موردپسند آنها قرار گرفته‌اند، اما زمانی که هدفشان مشخص شد، اعتمادبه نفس زنان بیشتر ضعیف می‌گردد.
زنانی که زیاد آرایش می‌کنند، شاید نشانه‌های مشخصی همچون کمبود عاطفی و خلاهای هویتی را داشته باشند. نیاز به جلب توجه از دیگر نشانه‌هاست که این توجه به صورت کمبود محبت در خانواده یا همسر نشان داده می‌شود. با وجود اینکه قضاوت‌هایی از طرف خانواده و جامعه برای خود می خرند اما بازهم به آرایش خود ادامه می دهند، تا از دیگران بشنوند که زیبا هستند. هرچند از زبان اطرافیان و بیگانه‌گان بعضی الفاظ ناخوشایند را بشنوند، اما باز هم به این کار ادامه می‌دهند.
شرایط کنونی به نحوی است که در ایران، سن مصرف لوازم آرایشی دختران به 14 رسیده است. تبلیغات محصولات آرایشی باعث متحول شدن ملاک های زیبایی و همچنین تغییر نگرش جوانان نسبت به چهره طبیعی شده است. آرایش بیش‌از حد دختران و بعضی از پسران به یک ارزش در اجتماع تبدیل گردیده است. طوری که در هر مکانی که حضور داشته باشند، بدون آراستن، احساس بدبینی به خود پیدا می‌کنند. اگر شخص نتواند وسوسه‌های موجود را کنترل کند، خودش امکان ایجاد شخصیتی بی‌هویت و بی‌احساس را فراهم می‌آورد.