تاریخ: ۱۳۹۹/۵/۲۷
مهندس ادب؛ مردی که در حافظه کوردستانی‌ها ماندگار است
فردین کمانگر
کوردستان مشاهیر فراوانی در عرصه‌های مختلف دارد؛ چهره‌های ماندگاری که یادشان برای همیشه در ذهن و قلب مردم این استان ثبت شده است و همواره از آنان به نیکی یاد می‌کنند…
کوردستان مشاهیر فراوانی در عرصه‌های مختلف دارد؛ چهره‌های ماندگاری که یادشان برای همیشه در ذهن و قلب مردم این استان ثبت شده است و همواره از آنان به نیکی یاد می‌کنند. یکی از این چهره‌ها مهندس «بهاءالدین ادب» است؛ چهره‌ای ماندگار در تاریخ کوردستان که یادش هنوزهم در دل مردم استان زنده است و کوردستانی در هر‌فرصتی از نیکی‌های او یاد می‌کنند. بهاءالدین ادب روز سی‌ام مرداد سال ۱۳۲۴ خورشیدی، در محله‌ «آقازمان» سنندج و در خانواده‌ای اصیل دیده به جهان گشود. دوران ابتدایی را در سنندج سپری کرد و سپس وارد دبیرستان شد و از آنجایی که استعداد فوق‌العاده ای داشت، پدرش وی را برای ادامه‌ تحصیل روانه‌ تهران کرد.
بهاءالدین پس از گذراندن دوره‌ متوسطه، در آزمون ورودی دانشکده‌ صنعتی امیرکبیر در رشته‌ راه و ساختمان پذیرفته و سال ۱۳۴۸ با مدرک کارشناسی ارشد فارغ‌التحصیل شد و در همان سال ازدواج کرد که ثمره‌ آن پیوند، ۴فرزند بود.
وی مدتی بعد از پایان دوره سربازی، شرکت «رواق» را تاسیس کرد که طرح‌های عمرانی بسیاری را در نقاط مختلف کشور اجرا کرد. از جمله این طرح‌ها، پروژه‌ عظیم «۳۰۰دستگاه» معروف به «آپارتمان‌های ادب» در سنندج بود که در سال ۱۳۵۵ به بهره‌برداری رسید و جمع زیادی از خانواده‌های فاقد مسکن با نازل ترین قیمت صاحب مسکن شدند. در آن زمان کوردستان که از قطب‌های کشاورزی کشور بود، سردخانه‌ مجهزی برای نگهداری محصولات کشاورزی و دامی نداشت که مهندس ادب به تأسیس سردخانه‌ سنندج همت گماشت. او پس از انقلاب اسلامی شرکت «آبژ» را بنیان گذاشت و به فعالیت‌های عمرانی خود در اقصی نقاط کشور ادامه داد.
وی به‌عنوان نماینده‌ نخست حوزه‌های‌ انتخابیه‌ سنندج، دیواندره و کامیاران در دوره‌های پنجم و ششم به مجلس شورای اسلامی راه یافت. خدمات صادقانه او به کوردستان در اذهان مردم استان ماندگار است. تلاش برای ساخت پالایشگاه پتروشیمی کوردستان، ساخت و تأسیس کارخانه‌ تراکتورسازی این استان، انجام اقدام‌های اولیه برای ساختن آزادراه ترانزیت خوزستان‌ـ  آذربایجان، گرفتن مجوز منطقه‌ گردشگری و ساحلی دریاچه‌ زریوار با هدف اشتغالزایی برای مردم مریوان از جمله خدمات ماندگار مهندس ادب است. مهندس ادب سرانجام در بامداد پنجشنبه ۲۵ مرداد ۱۳۸۶ بعد از جدال چند ساله با بیماری سرطان جان به جان آفرین تسلیم کرد و دعوت حق را لبیک گفت.