به گزارش هاژه به نقل از ناسا و نیویورک تایمز، اسپیس ایکس اولین فضاپیمای خصوصی حامل سرنشین کشور آمریکا را به فضا می‌فرستد، اما این تنها نکته‌ای نیست که این مأموریت را خاص می‌کند. پس از گذشت ۹ سال این اولین بار است که آمریکا بار دیگر فضاپیمای حامل سرنشین را به ایستگاه فضایی می‌فرستد.
۱- با پرتاب فضاپیمای سرنشین‌دار «کرو دراگون» یا فضاپیمای سرنشین‌دار دراگون شرکت اسپیس ایکس، دوره جدید از پرتاب فضاپیماهای حامل سرنشین ساخت آمریکا برای این کشور آغاز می‌شود. این اولین بار پس از بازنشستگی فضاپیمای شاتل است در جولای ۲۰۱۱ است که فضانوردان با یک موشک کاملاً آمریکایی و از خاک این کشور به ایستگاه فضایی بین‌المللی پرتاب می‌شوند. فرایند پرتاب این فضاپیما از طریق سایت NASA Television قابل مشاهده است.
۲- رابرت بنکن و داگلاس هرلی مسافران این فضاپیما هردو فضانورد ناسا هستند که با کرو دراگون و موشک فالکون ۹ شرکت اسپیس ایکس، به فضا فرستاده می‌شوند. این پرتاب که در ساعت ۲۳:۵۲ به وقت ایران و از مرکز فضایی کندی در فلوریدا انجام می‌شود و به عنوان آخرین پرواز آزمایشی این شرکت در راستای پروژه فضاپیماهای حامل سرنشین ناسا، قرار است سیستم جابه‌جایی فضانوردان، پرتاب، موشک، فضاپیما و قابلیت‌های عملیاتی این شرکت را آزمایش کند.
۳- برخلاف سایر مأموریت‌های فضایی کشور آمریکا که ناسا مسئول مدیریت پروژه بود، اینبار شرکت خصوصی «اسپیس ایکس» مدیریت پروژه را انجام داده و هزینه‌های آن را پرداخت کرده است. این شرکت که توسط ایلان ماسک مخترع و سرمایه‌گذار آمریکایی تأسیس شده است، قرار است با موشک فالکون ۹ و کپسول فضاپیمای کرو دراگون ِ ساخت این شرکت، دو فضانورد آمریکایی را به فضا بفرستد.
۴- اولین تلاش برای پرتاب این فضاپیمای حامل سرنشین در روز چهارشنبه ۷ خرداد، تنها ۱۵ دقیقه قبل از شروع عملیات به دلیل بدی آب و هوا لغو شد. مسئولان شرکت اسپیس ایکس خطر وقوع صاعقه و سایر مشکلات آب و هوایی را بیشتر حدی دانستند که اجازه پرتاب فضاپیما را صادر کنند.
۵- مسئولان هواشناسی این پروژه امیدوارند که تا ۱۰ دقیقه پس از شروع برنامه پرواز هوا صاف باشد هرچند که آب‌وهوای امروز هم چندان مطلوب مسئولان پروژه نیست و تنها ۵۰ درصد از وضعیت هوایی مطلوب برای پرواز محقق شده است. فرصت پرواز بعدی روز یکشنبه است و وضعیت هوایی مطلوب برای پرواز در این روز ۶۰ درصد به انتظارات مسئولان پروژه نزدیک‌تر است. شرایط آب‌وهوایی نامطلوب می‌تواند برای موشک‌ها فاجعه به بار بیاورد. در نتیجه در صورت مناسب نبودن وضعیت هوا مسئول پروژه، پرواز را لغو می‌کند. در عین حال پرتاب فضاپیما باید رأس زمان برنامه انجام شود تا بتواند در زمان مناسبی به ایستگاه فضایی برسد در نتیجه امکان هیچ‌گونه تأخیری وجود ندارد.
۶- رابرت بنکن ۴۹ ساله، فضانورد و فرمانده عملیات مشترک این پروژه است. او و داگلاس هرلی فضانورد دیگر این پرواز، از سال ۲۰۰۰ به عنوان فضانورد به ناسا پیوستند و از آن زمان تا کنون با یکدیگر دوست و همکار هستند. بنکن کارشناسی فیزیک و مهندسی مکانیک خود را از دانشگاه واشنگتن گرفته است و کارشناسی ارشد و دکتری خود را در رشته مهندسی مکانیک از مؤسسه تکنولوژی کالیفرنیا گرفته است. بنکن پیش از پیوستن به ناسا، در نیروی هوایی ارتش ایالات متحده به عنوان مهندس پرواز مشغول له کار بوده است.
۷- داگلاس هرلی ۵۳ ساله فرمانده فضاپیما و مسئول پرتاب و فرود است. او هم مانند همکارش از سال ۲۰۰۰ به ناسا پیوسته است. او مدرک کارشناسی خود را در رشته مهندسی عمران از دانشگاه تولین در ایالت لویزیانا و فارغ‌التحصیل دانشکده خلبانی نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا و پیش از پیوستن به ناسا خلبان جنگنده بوده است. همچنین داگلاس هرلی در آخرین مأموریت فضاپیمای شاتل هم حضور داشته است. این دو فضانورد از سال ۲۰۱۸ برای پرواز با اسپیس ایکس انتخاب شده‌اند.
این اولین بار است که شرکت ایپیس ایکس قرار است که انسان را به فضا ببرد. کپسول کرو دراگون که در این مأموریت از آن استفاده می‌شود، نسخه به‌روزرسانی شده کپسول اصلی دراگون شرکت اسپیس است که قبلاً به وسیله آن به ایستگاه فضایی محموله ارسال کرده‌اند.
منبع: nasa.gov ،
nytimes.com