احمد احمدی ملی پوش مهابادی در گفت و گو با ایسنا درباره علت اینکه بادبانی مانند روئینگ و کانو و کایاک در ایران نتوانسته توسعه آنچنانی پیدا کند ، بیان کرد: بادبانی رشته ای است که تجهیزات و امکانات زیادی می خواهد و علمش حتی در آسیا نیست.از طرفی رشته گرانی است و ورزشکار هر روز باید به دریا برود و تمرین مستمر انجام دهد. غیر از ۵ کاپ جهانی، قهرمانی جهان و قهرمانی قاره ها شاید نزدیک به ۱۰۰ مسابقه بین المللی داریم که امتیاز آن در رنکینگ جهانی حساب می شود بنابراین هزینه حضور در مسابقات هم وجود دارد.
او ادامه داد: در کل فعالیت در بادبانی امکانات، تمرین و هزینه زیاد می خواهد. فعلا وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک و فدراسیون قایقرانی نتوانسته اند کاری انجام دهند که البته مشکل از آنها نیست و بادبانی شرایط خودش را می خواهد. البته فدراسیون برنامه های خوبی دارد که در سالهای آینده بتوانیم این رشته را بیشتر گسترش دهیم. دلیل اینکه بادبانی هنوز در ایران جا نیفتاده به دلیل بحث امکانات و هزینه های زیاد آن است . قایقی که خودم من در مسابقات انتخابی المپیک استفاده کردم، اگر بخواهد وارد ایران شود بدون گمرک و با ارز الان، بالای ۴۵۰ میلیون تومان قیمت دارد.
همچنین کوچکترین قایقی که ورزشکار ۶-۷ سال تا ۱۴-۱۵ سال می تواند استفاده کند با ارز الان و بدون گمرک بالای ۶۰میلیون تومان هزینه دارد. هر بادبان هم نزدیک به ۴۰ میلیون تومان قیمت دارد و حالا بماند باید هزینه مربی را هم داد و هر روز هم باید برای تمرین به دریا رفت.
احمدی در مورد آموزش رشته بادبانی در ایران نیز تصریح کرد: خیلی خوب است قایقرانی دارد شناخته می شود اما بادبانی رشته فنی و تجربه است. باید در قایق نشسته باشی، طناب را دست گرفته باشی و موج دریا به صورتت خورده باشد و تغییرات باد را احساس کنی تا بتوانی آن را آموزش دهی اما در فضای مجازی برخی دوستان راجع به بادبانی اطلاعات درستی را منتقل نمی کنند و به نظرم این مسئله دارد از حالت سهوی خارج می شود که نگرانم کرده است.
ملی پوش بادبانی ایران در پاسخ به این پرسش که چه مدت است در اسپانیا قرنطینه است و چرا به ایران برنگشت، تاکید کرد: در اسپانیا شرایط قرنطینه سنگین است و نزدیک دو ماه است بیرون نرفتیم. در شرایط قرنطینه با مربی ام تمرین فیزیک بدنی انجام می‌دهم و ویدئو های المپیک های قبلی و حتی تمرینات خودم را چک می کنیم. می گویند آدمی برنده است که در ذهنش برنده باشد. از این رو قرنطینه فرصت خوبی است. بر روی رواشناسی تکنیک، تاکتیک و آنالیز کار کنیم.
او ادامه داد: در شرایط قرنطینه پروازها کنسل شد و هم در ایران و فدراسیون های جهانی گفته اند. مهمترین مسئله در این شرایط ، سلامتی است از این رو من نیز نمی خواستم ریسک کنم و بخواهم حالا با اتوبوس و تاکسی و چند پروازبه ایران برگردم. از طرفی در اسپانیا باید کلی مجوز بگیری تا بتوانی بیرون بروی حتی برای سوار شدن به تاکسی هم باید مجوز داشته باشی. هر چند که شرایط سختی است و هر کسی دوست دارد در کنار خانواده اش باشد اما نمی توانستم ریسک کنم و با توجه به هزینه ای که از سوی بیت المال و خانواده ام برای من شده است، سلامتی ام را به خطر بیندازم.
احمدی همچنین گفت: بحث دیگر هم مسئله اقتصادی بود. پروازها ۱۰ روز یکبار انجام می شود و قیمت یک طرف پرواز به اندازه چهار مرتبه رفت و برگشت است. بنابراین از لحاظ اقتصادی به صرفه نبود. قرار بود به مسابقات انتخابی المپیک امارات برویم که به دلیل ویروس کرونا کنسل شد الان هم با مربی خودم مشغول تمرین هستم.
احمدی در پاسخ به پرسش دیگری مبنی براینکه چقدر شانس کسب سهمیه المپیک را دارد، تصریح کرد: فعلا خبری از برگزاری مسابقات انتخابی نیست و ما هم منتظرهستیم. در رشته های غیر رکوردی نمی توان گفت چقدر شانس داریم. البته شانس هست اما کار بسیار سخت است. بدون امید نمی توان یک قدم به جلو رفت. من نیز به هیچ عنوان غفلت نمی کنم و تمام تلاشم را می کنم به امید خدا بتوانم سهمیه بگیرم اما همانطور که گفتم کار سخت است.
او در مورد اینکه هزینه های تمرینات و حضور در مسابقات را چگونه تامین می کند، گفت: از خانواده‌ام تشکر می کنم با وجود شرایط سخت ارزی تا جایی که بتوانند به من کمک می کنند و من می دانم با شرایط سختی دارند این کار را انجام می دهند. خودم نیز وام گرفتم تا برای انتخابی المپیک تمرین کنم و حتی ماشین زیر پای خودم را نیز فروختم. از آقای بهمن تدین رییس هیات شهرستان مهاباد و آقای مصطفی پور مدیر اداره ورزش و جوانان مهاباد هم تشکر می کنم که تا جایی که توانسته اند ، دست من را گرفته اند. از آقای سهرابیان رییس فدراسیون تشکر می کنم و می دانم چهار فدراسیون در یک خانواده جمع شده اند و سخت است هزینه همه را بدهدو با این حال تا حد خودش کمک کرده است. وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک کمک کرده اند.