سالیانی ست خاورمیانه و کشورهای آن شاهد تاخت و تاز کشورهای به ادعای خودشان طرفدار حقوق بشر و انسانیت هستند جامعه جهانی در مقابل جنگ های نیابتی در کشورهای زجر کشیده خاورمیانه سکوت اختیارکرده و رسانه های جهان بعنوان قدرتمندترین ابزار سرمایه داری هر بار کشتن کودکان و انسانها را در جهان به نمایش می گذارند بعد از گذار از جنگهای منطقه ایی و کشتار انسانها و پیدایش گروهکهای تروریست مثل داعش اینبار بیماری مسری کرونا هم به جان مردمان خاورمیانه و زجر کشیده این ممالک روی آورده است در اثنای شیوع این بیماری کشورهای سرمایه دار جهان مثل گذشته که شاهد بودیم دم از کمکهای انسان دوستانه می زنند ولی شاهد هستیم کمکها ازطرف کشور سرمایه دار به سوی کشور سرمایه دار روانه میشود و هیچ سازمان یا مسئولی از طرف سازمانهای جهانی حرفی از کمک یا عمق فاجعه به کشورهای خاورمیانه نمیزنند ونه تنها هیچ کمک انسان دوستانه ایی به آنها هیچوقت نخواهد رسید و مثل سالیان گذشته سهم این مردمان از حقوق بشر و کمکهای جهانی فقط سکوت جوامع بین المللی خواهد بود. رسانه ها اینبار برعکس دفعات قبل بجای پخش و حرف از مرگ و درد و فلاکت مردمان رنج دیده خاورمیانه و عمق فاجعه در اینجا به دلیل سلطه کشورهای صاحب قدرت و سرمایه، فاجعه ی آنجا را بررسی و به جهان نشان میدهند و در رسانه هم اوج فاجعه را در آنجا نشان داده و خود را حامی کمک و تلاش برای کمک و رفع آن مشکل می خوانند در حالیکه آنها فقط حامی همنوع خود کشورهای سرمایه دار هستند.رسانه ها شاید در نگاه اول قدرتمندترین ابزار بشری برای بازنمایی واقعیت و اتفاقات گوشه و‌کنار جهان باشند ولی در لایه پنهانی آن،خیانت به بشریت و حقوق بشر نهفته است.تمرکز رسانه در هر حالتی بسوی جوامع صاحب قدرت و سرمایه است چه بسا خود، ابزار آن است و در هر حالتی باید شرایط و انتظارات و خواسته های دلخواه و درخواستی آنها را بنمایانند و در پایان هم آنها را حامیان و قهرمانان اول و آخر حقوق بشر و انسانیت بنامند.