براساس طرح جدید «فاصله‌گذاری اجتماعی» دولت و درخواست و مطالبه مردم، اخبار حاکی از قرنطینه‌ی بیشتر شهرها و روستاهای کشور است، اقدامی که شاید اگر در اوایل اسفندماه انجام می‌شد وضعیت اکنون به‌گونه‌ای دیگر بود.
امروز جمعه، در برخی از شهرهای منطقه، روستائیان با ایجاد ازدحام و بستن راه ورودی آبادی‌های خویش و در برخی موارد حتی به‌شکلی خارج از عرف مدنی و اجتماعی، مانع ورود اهالی شهر یا به قول خود غیر بومی‌ها به داخل روستا و یا مراتع و تفرج‌گاه‌های اطراف خود می‌شدند.
متاسفانه در اقدامی تلافی‌جویانه نیز تعدادی از شهرنشینان به‌شکلی خودسرانه، با ایجاد مانع و راهبندان، از ورود روستائیان به شهرهای خویش جلوگیری می‌کردند! نگارنده خود امروز خبر چند برخورد این چنینی متقابل را شنیده و یک مورد را هم عیناً با چشمان خویش، به‌نظاره نشسته است!
واقعیت آن است که در این وضعیت بحرانی که نیاز به همبستگی و همدلی عموم مردم فارغ از جغرافیا و نژاد و قوم و حتی دین و آئین برای رهایی نوع بشر از ویروس کشنده کرونا، بیش از هر زمانی احساس می‌شود، اقدامات کور، جزیره‌ای و احساساتی و به‌دور از منطق مردمی که دچار نوعی تشویش و هراس مفرط شده‌اند، می‌رود تا به اغتشاش، آشوب و زد و خورد و تخاصم شهری با روستایی و یا شهری با شهری و استانی با استانی و همه با همه بدل شود؛ براین اساس، بیم آن می‌رود که در ادامه این حرکات خودسرانه، کلیت جامعه دچار نوعی آنومی، آنارشیسم و فقدان نظم اجتماعی شده و شکاف‌های جدید و خطرناکی در آن پدیدار شود.
امید آن داریم شهروندان به نحویی اخلاقی و همدلانه‌تر با یکدیگر تعامل کرده و با همبستگی بیشتر و رعایت نکات ایمنی و بهداشتی و همبستگی اجتماعی با یکدیگر، از این وضعیت گذر کنند و مسئولان ذی‌ربط و ذی‌صلاح نیز در راستای بسامان نمودن وضعیت و حفظ نظم اجتماعی و همچنین استقرار روابط منبعث از قراردادهای اجتماعی و قانونی، تلاش بیشتر و مضاعفی داشته باشند تا مدیریت بحران با مساعدت و همراهی مردم و مسئولان به سرانجام مطلوبی برسد.