شیوع ویروس کرونا درحال حاضر نه تنها کشورها بلکه قاره‌ها را با خود درگیر کرده است، اپیدمی فوق العاده مسری که نه تنها وضعیت بهداشتی و حوزه درمان را با مشکل روبرو کرده بلکه مسائل اجتماعی، اقتصادی زیادی را موجب شده است.
با شیوه این ویروس در کشور ایران، مهاباد یکی از شهرهایی بود که قبل از بسیاری از شهرها با پشتوانه مردمی و خیرین بدنبال مقابله جدی با ویروس بود و علی‌رغم محدودیت‌های زیاد موفقیت‌های خوبی در این زمینه کسب کرد.
پیش قدمی یکی از تولیدکنندگان لبنی برای ضدعفونی یک شهر میانه اندام، جدا از هزینه کلان به همت بزرگی نیاز دارد و بدنبال آن اعلام آمادگی چندین شرکت و کارخانه برای این امر زمینه را برای آمادگی نسبتا خوب برای مقابله با این ویروس فراهم کرد.
از سویی دیگر تلاش مضاعف بازاریان، خیرین، متنفذین شهر و مسوولان برای مقابله با این ویروس را نباید نادیده گرفت به نحوی که تأمین اعتبار بیمارستان موقت مهاباد توسط خیرین آنهم در مدت کوتاه چند روز را نه تنها باید بی نظیر دانست بلکه باید آینده نگری و دوراندیشی آن را تنها با ساخت بیمارستان هزار تختی ووهان کشور چین مقایسه کرد که در بیشتر رسانه‌ها جهان بازتاب داشت.
دومین اقتصاد بزرگ دنیا، یکی از قدرتمندترین کشورها از نظر نظامی برای شهری که بیش از چند هزار نفر آن درگیر و مبتلا به کرونا بودند اقدام به بیمارستانی هزار تختی برای جمعیت میلیونی یک شهر کرد و در آن آخرین دستاوردهای نظامی، مهندسی، اقتصادی و علمی خود را به نمایش گذاشت و صدها کلیومتر آنطرف تر خیرین شهرستان مهاباد با دست‌ها خالی اقدام به بیمارستانی صحرایی 100 تختی با امکانات متوسط و بودجه مردمی برای شهری کردند که جمعیت آن شاید 1 درصد جمعیت شهرهای چین هم نباشد و تعداد افراد مبتلا و مشکوک آن به 30 نفر هم نرسیده است.
با حسابی سرانگشتی میتوان دریافت که سرانه این بیمارستان موقت برای جمعیت شهر مهاباد در مقایسه با بیمارستان هزار تختی ووهان چین اگر بیشتر نباشد کمتر نیست.
همانگونه که بیان شد شهر مهاباد جزو شهرهای پیش قدم برای مقابله با بحران کرونا در کشور و استان بود و همواره 1 هفته جلوتر از تصمیمات ستاد کرونای استان عمل می‌کرد، تلاش و پافشاری نخبگان و مسوولان برای قرنطینه شهر برخلاف پروتکل‌ها یکی از اقدامات دیگری بود که ابتدا با مخالفت استان و بعدها در مقیاسی پایینتر از سوی استان به شهرها پیشنهاد شد.
ورود شرکت‌های بومی و دلسوز منطقه برای تولید و توزیع مواد ضدعفونی، ورود سازمان‌های مردم نهاد برای مقابله با کرونا، ورود خیرین برای ساخت بیمارستان موقت، همراهی بازاریان در تعطیلی خودجوش مجتمع‌های تجاری و بازار و به دنبال آن تاسیس هیات امنای بازاریان و تشکیل صندوق‌های مختلف برای جمع آوری کمک‌های مردمی، ایجاد پویش‌های مردمی، شفافیت در اطلاع رسانی و تلاش مسوولان رد بالای شهرستان و مدیران در ستاد مقابله با کرونا از یک سو و تلاش نخبگان و برخی مسوولان برای اجرای قرنطینه علی‌رغم فشارهای زیاد باعث شد وضعیت این شهرستان در مقایسه با سایرشهرهای استان بهتر باشد اما رفتارهای عجولانه و گاها هنجار شکن برخی شهروندان تلاش مجاهدانه نخبگان، رسانه‌ها و مسوولان برای اجرای قزنطینه و دست کم اعمال محدودیت در مبادی ورودی برباد داد.
قاچاق مسافرین و مهمان‌ها در مبادی ورودی، استفاده و نشان داده مسیرهای فرعی ورود به شهرستان برای فرار از تب سنجی، رقص و پایکوبی دسته جمعی در جوار مجتمع روناس، تجمع های انسانی بدون دلیل در فلکه ساعت وملاجامی و...، برگزاری فینال جام تیله بازی و دامه در پارک دانشجو و بداق سلطان، تفرج‌های عجولانه و فرار از مسیرهای مسدود شده به بیرون از شهر، اجتماع و هجوم دسته جمعی خودروها به مسیر روستای لاچین و دوباره جشن و پایکوبی در روز عید نوروز آنهم در بحران کرونا به عنوان یکی از خطرناکترین اپیدمی‌های جهان در مخالفت با اقدامات با ارزش صورت گرفته در مقابل کرونا را تها باید به تمسخر تلاش‌ها تفسیر کرد.
انتشار فیلم‌های از برخورد سفت و سخت نیروهای نظامی( استفاده از شوک الکتریکی، تنفگ و ضرب و شتم فیزیکی) در کشورهای اروپایی با افرادی که به قرنطینه تمکین نمی‌کنند را با رقص و پایکوبی دسته جمعی عده‌ای بالاشهری و یا فرار به قول خودشان هوشمندانه از تب سنجی، قاچاق و دور زدن ایستگاه‌ها در مهاباد مقایسه کنید، قطعا اگر این اقدام در هر یک از کشورهای اروپایی روی می‌داد کمترین برخورد آن استفاده از گاز اشک‌آور و دستگیری توسط نیروهای ضربتی بود.
با نگاهی به 2 رویه عمده در برخورد با ویروس کرونا باید این نکته را گفت که سیستم‌های بهداشتی دنیا تنها 2 راه مقابله با اپیدمی‌های ناشناخته را دارد و آن اجازه شیوع کنترل شده در کشور و در نتیجه آن افزایش بی سابقه مرگ و میر و زنده ماندن افرادی که بدن آنها در مقابل اپیدمی مقاوم است(اپیدمی جمعی) و رویکرد دوم قرنطینه کامل شهر و کشور تا زمان پایان و عبور موج اپیدمی از جهان و دست کم کشورهای هم جوار است.
تازه ترین یافته‌های پزشکی در چین مشخص کرده که "ایمنی جمعی" در مورد این بیماری صدق نمی‌کند، چرا که بیماری عفونی و کشنده است، لذا بسیاری از کشورها رویکرد دوم و یا حداقل ترکیبی از رویکرد اول و دوم را برگزیده‌اند اما در شهر مهاباد اتفاق نظر بر آن شد که تنها رویکرد دوم برای کمترین تلفات اجرا گردد که رفتارعجولانه تعدادی از شهروندان بصورت مستقیم و غیر مستقیم در حال بر باد دادن تلاش‌ها در این زمینه هستند.
اتفاق‌های چند روز اخیر نشان داد عدم رعایت حقوق شهروندی جنوب شهر و شمال شهر و یا بالا و پایین شهر را نمی‌شناسد و هر یک به نحوی و با بهانه‌ای حقوق افرادی که در خانه مانده‌اند را پایمال می‌کنند. شهروندان قمی و اراکی و تهرانی که راه‌های فرعی اوزندره، لاچین، جهاد آباد و گرده بردان را برای دور زدن مبادی ورودی و فرار از ایستگاه‌های سلامت نمی‌شناسند و مسلما به اجتماع در جمعیت تسبیح فروشان و تیله بازها نیز رغبتی ندارد و مهمتر از همه مسلط به پایکوبی و هه لپه رکی کوردی هم نیستند تا در میادین شهر و مجتمع‌های آپارتمانی دست به چنین اقدامی بزنند، در واقع اینان همان افرادی هستند که به کرونا نه به عنوان یک اپیدمی خطرناک بلکه به چشم یک خربزه نگاه کردند و متأسفانه باید حداقل جمعیتی نزدیک به 250 هزار نفر پای لرز آن بشینند تا شاهد مرگ عزیزان خود باشند.
رفتار این افراد همانند افرادی است که در دام اعتیاد گرفتار می‌شوند، افرادی که علی رغم توضیح و تفسیر و عاقبت گویی می‌خندند و یا فحاشی می‌کنند اما عاقبت گرفتار آن می‌شوند. اقدام دور از شأن و هنجار شکن برخی از افراد معدود شهر تلاش جمع کثیری از شهروندان را به نحوی بر باد داد که نتیجه آن را باید در چند روز آینده دید.
دوره نهفته و یا کمون کرونای افرادی که در رقص و پایکوبی، اجتماع‌های انسانی، قاچاق مهمان و مسافر به شهر و تفرج و انکار کرونا آغاز شده و شهروندان در چند روز آینده باید خود را برای روزهای سخت تر از قبل آماده کنند و اقدامات پیشگیرانه و خود قرنطینگی را با حساسیت بیشتری انجام دهند.
قاعده‌ها اصلی مقابله با کرونا اتحاد، همبستگی، نظم، رعایت حقوق شهروندی است و تا زمانیکه جمعیت شهری و روستایی بصورت یکپارچه دست به اقدام مشترک نزنند در مقابله با آن پیروز نخواهند شد و چه بسا خواسته یا ناخواسته یا باید به استقبال کرونا بروند و تلفات زیادی را متحمل شوند و یا اینکه شهرها همچنان نیمه تعطیل و تلفات بتدریج روی بدهد.
سازمان بهداشت جهانی در آخرین هشدار خود شکست ناپذیری جوانان در مقابل کرونا را یک اشتباه بزرگ فکری اعلام کرده و بسیاری از جوانان و نوجوانان نیز همانند بسیاری از افراد در مقابل این بیماری دچار مرگ و یا صدمات جبران ناپذیری خواهند شد. ناگفته نماند بسیاری از جوانان شهرستان مهاباد دچار اعتیاد به قلیان شده‌اند و با درنظر گرفتن صدمات جبران ناپذیر قلیان به ریه و دستگاه تنفسی باید تمامی آنها را یک بیمار پیش زمینه‌ای محسوب کرد.
به مثابه عدم رعایت شهروندان و نگاه تمسخر آمیز و بصورت عامیانه خربزه خوردن عده‌ای قلیل تمامی شهروندان و حتی منطقه باید پای لرز آن بشینند.
باید یادآوری کرد بسیاری از افراد که علایم کرونا در آنها با وجود مبتلا شدن بروز نمی‌کنند می‌توانند ناقل بیماری باشد و تداوم این رفتار مرگ اعضای خانواده و فامیل، همسایه و دوستان را درپی خواهد داشت.
از سویی دیگر با وجود وارد بودن انتقاد به دولت مبنی بر عدم حمایت از خانواده‌های اقشار ضعیف برای اجرای قرنطینه و فراهم نکردن تمهیدات و تدابیر قانونی برای بازاریان و اجاره نشینان باید گفت که درآمد یک هفته آنهم در این کسادی بازار به قیمت از دست دادن عزیزان ارزشی ندارد و از سویی دیگر شهروندان جوری تصور نکنند که دور زدن قوانین قرنطینه نشان از ضریب هوشی بالا دارد بلکه اوج بی ناهمگونی و بیگانگی با مجتمع‌های انسانی به نام شهر و روستا است.