اینجا مهاباد است. کووید ١٩ یا کرونا تا کنون 6 نفر را زمینگیر کردە است و چند نفر مشکوک را دعوت بە بخش ایزولە بیمارستان. ستاد مقابله با کرونا از تمامی امکانات سختافزاری و نرمافزاری موجود استفادە کردە است. بسیاری از واحدهای صنفی بە صورت خودجوش و داوطلبانه بە منظور قطع چرخه انتقال ویروس، اقدام بە تعطیلی آنها کردەاند. برخی از خیابانهای مهاباد تعطیل و یا نیمه تعطیل است. بە باور بسیاری از کارشناسان در دو هفتە آینده شاهد پیک آمار مبتلایان بە کرونا در بسیاری از شهرهای ایران منجمله مهاباد خواهیم بود.
آنچە در این میان بسیار جالب بە نظر میرسد نوع واکنش جامعه شهری مهاباد به این اپیدمی است. یک نوع دوگانگی کە این روزها اختلاف میان آن بیش از هر چیزی مشهود است: فوبیای کرونا و شوخی با آن.
فوبیای کرونا
برای برخی استرس و اضطراب ناشی از احتمال ابتلا بە کرونا زندگیشان را مختل کرده و خواب و خوراک را از آنها گرفته است. تمام ارتباطات اجتماعی خود حتی همصحبتی با خانوادە را قطع کردە و در گوشەای منزوی گشتەاند. این دستە از افراد شاید بیخبرند کە اصولا هورمون استرس، نظم میان ژنها را از بین میبرد و با تضعیف سیستم ایمنی بدن، آن را بە میزبان خوبی برای انواع بیماری از جمله کرونا تبدیل خواهد کرد.
شوخی با کرونا
در میان تمام هشدارهای رسانەای، استرسها، نگرانیها و مشکلاتی کە برای مردم بە واسطە شیوع این بیماری ایجاد شدە، رفتار عدەای در نوع خود عجیب است. عدەای کە کمافیسابق در نیمچه پلازاهای مهاباد جمع شدە و گرم سخن و مراودات روزمره میشوند. مغازەهای خود را نبستەاند. با ماسک، دستکش و مواد ضدعفونی کنندە میانە خوبی ندارند. بە تمامی مجلس ترحیمها میروند. دست دادن و روبوسی را جزو لاینفک زیست جمعی خود میدانند. شیوع کرونا را مشیت الهی دانستە و در مقابلە با آن اقدامی نمیکنند. کسانی را کە کوچکترین سخنی از شیوع کرونا بە میان بیاورند مورد شماتت و تمسخر قرار میدهند. اینان نیز جزو بیخبرانند و نمیدانند ناخودآگاه بە عامل اصلی شیوع این اپیدمی مبدل گشتەاند و اصطلاحا ستون پنجم دشمن. اینان کرونا را کە نه، بلکه مرگ خود و اطرافیانشان را بە سُخرە گرفتەاند.
در میان این دو، وجود یک ترس منطقی از کرونا کە نهایتا منجر به رعایت اصول خود مراقبتی و ماندن در خانه شود بهترین راه مقابله بە نظر میرسد. امید است کە همه ما حساسیت موضوع را به معنای واقعی کلمه درک کنیم. نە از کرونا وحشت داشتە باشیم و نه آن را بە سُخرە بگیریم.