این جشنواره هم با همه خوشی و ناخوشی‌هایی که داشت به کار خود پایان داد.
یاد دارم برای شرکت در جشنواره‌های فیلم کوتاه باید به تهران، همدان، سنندج و... می‌رفتیم، ولی خوشبختانه امسال شاهد یک جشنواره در شهر خودمان باشیم، بهمین دلیل از هیات اجرایی و بانیان این امر خیر مخصوصا آقای رحیم بایزیدی تشکر و قدردانی می کنم و همین طور از استاد گرانقدر جناب آقای ابراهیم سعیدی که باوجود دغدغه‌های کاری که داشتند قدم رنجه فرمودند و به جشنواره آمدند، سپاسگزارم که براستی برای جشنواره وزنه و مهره تایید است.
همه ما خوب میدانیم که برای خالق یک اثر هنری هیچ چیزی بالاتر از این نیست که اثرش دیده شود که این مهم را پانزدهمین جشنواره فیلم، فیلمنامه و عکس مهاباد فراهم نمود، از طرفی دیگر چنین جشنواره‌هایی سبب آشنا شدن عوامل فیلم ساز با یکدیگر میشود و این خود نوید بخش شکل‌گیری گروههای هنری و تشویق آنها برای تولید آثار هنری میشود، که خوشبختانه منطقه ما پر است از سوژه های ناب و نبود چنین گروههایی نقصانیست برای شهر.
با این امید که ما شاهد بهبود برگزاری هرچه بهتر چنین جشنواره‌هایی باشیم لازم است چند نکته‌ایی را عرض نمایم:
۱.متاسفانه عدم تبلیغات و اطلاع رسانی مناسب و استفاده نکردن از بسترهای موجود در سطح شهر مانند رادیو و تلویزیون، فضای مجازی و بیلبورد
۲.ناتوانی در جذب اسپانسر و حامی مالی، که این خود میتواند یکی از دلایل عدم حضور مسئولین شهری و استانی در روز اختتامیه باشد.
۳.نبود سیستم صوتی مناسب در سالن آمفی تئاتر که نه تنها حضار بلکه هرکسی را که پشت تریبون میرفت عصبی میکرد.
۴.خوانش نامناسب بیانیه هیات داوران، چه بهتر میشود که قبل از اجرا آن را تمرین میکردنند.
۵.متاسفانه ما شاهد اجرای مناسب و در خور شان جشنواره، از مجری آنهم در روز اختتامیه نبودیم.
در پایان باید این نکته رو یادآوری کنم که همه ما دارای ایرادات و نقص‌هایی هستیم که باید در راستای بهبود و برطرف کردن آنها گام برداریم، با این امید که همه ما قدرت نقد شدن را داشته باشیم و از انتقاداتی که به ما میشود در جهت پیشرفت و اعتلای خود استفاده کنیم.