راسته کتابفروشیهای چهارراه آزادی مهاباد نبش ضلع غربی درمانگاه خودکفایی بخشی از هویت این خیابان است. صاحبان این کسب و کار محقر اما فاخر و ارزشمند هم به چهره هایی آشنا در میان اهالی ادب و قشر کتابخوان و اهالی و همسایه ها تبدیل شده اند.
این روزها اخبار نگران کننده ای درباره سرنوشت این کتابفروشیهای بیست ساله به گوش می رسد. گویا به بهانه تعمیر و نونوار کردن درمانگاه خودکفایی و تغییر ارتفاع و کاربری دیوار کذایی پیشگفته، قرار است طومار حیات آنها در هم پیچیده شود.
بدا بحال شهری که قدر پیمانکاران در آن از کتابفروشان بیشتر است و وقعی به خاطرات مردم و جاذبه های بصری آنها نهاده نمی شود!
گویا مستاجران درمانگاه متعهد شده اند که معادل 450 میلیون تومان صرف نوسازی ابنیه کنند و در مقابل سه سال دیگر از آن بهره برداری نمایند!
پرسش از موجر این است که آیا این مجوزی است برای ایلغار مردم و قشر دستفروش؟
موجر بهتر از من و شما میداند که طی سه سال آینده این پول چگونه بازیافت می شود و سوگند پزشکی بقراط چگونه پی کارش می رود!
داروخانه نگون بخت مجاور چه گناهی مرتکب شده که باید اجاره بهای سنگینی را علیرغم تعطیل درمانگاه در حال تعطیل بپردازد؟
مهاباد قرار است امسال پایتخت کتاب ایران شود، کتابفروشان خیابانی اش را ایلغار نکنید. قراردادهایتان را درست ببندید، شفافیت و قانون را سرلوحه کار قرار دهید. همین حالا در تهران و بیروت و برلن این صنف بخشی کتمان ناپذیر از هویت فرهنگی شهرند.