تاریخ: ۱۳۹۵/۸/۲۶
گفتگوی اختصاصی هاژه با وزنه بردار جوان موفق مهابادی


هاژه: آقای بهروان، لطفا به طور اختصار خودتان را برای خوانندگان هاژه معرفی بفرمایید.

 

 ابراهیم بهروان هستم و 18 سال سن دارم، از 13 سالگی وزنه برداری را شروع و در حال حاضر نیز در وزن 62 کیلوگرم مشغول به فعالیت در این رشته هستم. تا الان 5 مدال کشوری کسب کرده ام که شامل 4 مدال در رده سنی جوانان و 1 مدال در رده سنی نوجوانان کشوری است.

هاژه: اولین بار زیر نظر کدام مربی شروع به وزنه برداری کردید؟

پیش از هر چیزی می خواهم از مربی بسیار خوبم آقای سلیمان قربان تشکر کنم زیرا برای شکوفایی استعدادم بسیار زحمت کشیدند و حاصل تلاش های وی بوده که من به این جایگاه رسیده ام. آقای احمد نژاد نیز در بسیاری از موارد بنده را یاری داده اند و از او نیز نهایت تشکر و قدردانی را دارم.

هاژه: در حال حاضر در چه رده سنی مشغول به فعالیت ورزشی می باشید؟

در حال حاضر در رده سنی جوانان وزنه می زنم که طبق قانون وزنه برداری رده های سنی 18 و 19 و20 ساله در یک رده (جوانان) وزنه می زنند. سال قبل که در رده سنی 17 سال قرار داشتم، توانستم رکورد این رده سنی را جابجا کنم.

هاژه: اولین مسابقه که شرکت کرده اید چه مسابقاتی بوده است؟

اولین مسابقه بزرگسالان کشور بود که 14 سال سن داشتم و به دلیل بی تجربگی و سن کم، موفق ظاهر نشدم و این شکست با تشویق و حمایت خانواده و مربیان که جای تشکر دارد تبدیل به انگیزه ای شد برای اینکه مراحل موفقیت را پشت سر بگذارم.

هاژه: در آن لحظه چه حسی داشتید؟

قبول دارم که هر شکستی ناخوشایند است ولی همین شکست در من انگیزه ایجاد کرد که بیشتر تلاش کنم و بصورت منطقی آن را تحلیل کردم. 1 سال بود که ورزش می کردم و سن کمی داشتم و شکست من دور از انتظار نبود برای همین جهت موفق عزمم را جزمتر نمودم و 2 شیفت در روز تمرین می کردم و این تلاش ثمره داد و حتی برای جوانان کشور نیز برای اعزام به مسابقات جهانی معرفی شدم ولی بنا به دلایلی نامعلوم انتخاب نشدم.

هاژه: مسابقات بعدی که در آن شرکت نمودید در چه سطحی بودند؟

بعد از آن به مسابقات کشوری راه پیدا کردم ولی چهارم یا پنجم می شدم ولی بعد از 2 سال تلاش توانستم مقام های بهتری کسب کنم.

هاژه: بیشترین وزنه ای که توانستید مهار کنید چه وزنه ای بوده؟

در وزن 62 کیلوگرم در حرکت یک ضرب 117 کیلوگرم و در حرکت دو ضرب وزنه 142 کیلوگرم را توانستم مهار کنم.

هاژه: در مورد رکوردهای خود چه نظری دارید؟ فکر می کنید در میان رقبا پیروز شوید؟

رقبا قوی هستند ولی با تلاش می توان موفق شد.

هاژه: چه برنامه ای برای مسابقات آینده دارید؟

در حال حاضر سعی می کنم که خودم را برای مسابقات آسیایی، جهانی و حتی المپیک آماده کنم.

هاژه: از نظر شما مهمترین اصل در ورزش وزنه برداری چیست ؟

اولین اصل برای هر ورزش اخلاق است و دومین اصل پشتکار و حمایت و مربی اطرافیان است.

هاژه: وضعیت فعلی هیئت وزنه برداری از نظر مالی در چه وضعی است؟

به نظر من در وضعیت عالی هست و در هیچ زمینه ای مشکلی نداریم.

هاژه: هزینه حضور در مسابقات به چه صورتی تامین می شود؟

هزینه ها رو هیئت وزنه برداری استان پرداخت می کند چون به اسم استان در مسابقات حضور پیدا می کنیم. برای مسابقات خارج از کشور نیز هیئت وزنه برداری استان هزینه ها رو تقبل می کند.

هاژه: مشکلی هست که باید مسئولان شهر و دلسوزان از آن باخبر شوند؟

تنها مشکل و بزرگترین مشکل عدم حمایت است. متاسفانه هیچ کدام از مسئولین حمایتی معنوی نیز انجام ندادند و هیچ کدام من را نمی شناسند. مهاباد بعد از 14 سال توانسته مقام کشوری کسب کند اما هیچ توجهی صورت نگرفت. سال قبل بنده 1 مدال طلا و 2 نقره کشوری کسب کردم ولی حتی اجازه نصب1 بنر هم با هزینه شخصی خودم را در نقطه ای از شهر ندادند! واقعا این مسائل هست که باعث دلسردی ورزشکاران می شود.

هاژه: برنامه ای برای جابجایی رکورد دارید؟

با توکل بر خدا حتما، در حال حاضر در رده جوانان رکورد کشور بسیار بالاست و چندین ساله کسی نتوانسته به آن نزدیک شود ولی همانگونه که اشاره کردم با توکل برخدا و تلاش و پشتکار می توانم فاصله ام را با رقبا بیشتر کنم.

هاژه: توصیه و پیشنهاد برای جوانان و برای کسانیکه دوست دارند وارد این عرصه شوند اگر دارید بفرمائید؟

قبل از هر چیزی ورزش را برای سلامتی انجام دهند و تقاضا دارم به ورزش روی بیاورند و برای شهر افتخار کسب کنند. البته باید در نظر داشت که دنیای قهرمانی و پهلوانی از هم جدا هستند.

هاژه: لحظه گرفتن مدال چه احساسی داشتید؟

اولین بار که مقام کسب کردم در مجموع دوم شدم، الان هم یادمه که از خوشحالی اشک شوق می ریختم بسیار بسیار زیبا بود و توصیف شدنی نیست.

هاژه: حمایت و پشتیبانی خانواده تا چه حد توانسته در موفقیت شما تاثیر گذار باشد؟

دست تک تک خانواده ام را می بوسم چون همیشه حامی و پشتیبان من بوده اند.

هاژه: سخن آخر؟

فکر نکنم مساله ای باشد که به آن اشاره نکرده باشم. تشکر می کنم از هاژه و توجهی که به بنده داشته اند و آرزوی سلامتی و موفقیت برای همه شما عزیزان.