به گزارش پایگاه خبری – تحلیلی هاژه، علی‌رغم تلاش سازمانهای مردم نهاد در مهاباد مرگ با یوناتایز پایان غم انگیزی را برای اسب رها شده در حاشیه سد مهاباد رقم زد.
در هفته‌های گذشته خبری از سوی شهروندان مبنی بر رها کردن اسبی بیمار و زخمی در حاشیه سد مهاباد در رسانه‌ها منتشر شد و به دنبال آن مدافعان حقوق حیوانات و در راس آنها انجمن خیریه حیوانات ژین برای بهبود و درمان اسب بیمار وارد عمل شدند.
نسرین خضرپور سخنگوی انجمن حیوانات ژین و عضو هیات موسس این انجمن در گفتگو با خبرنگار هاژه اظهار کرد: نزدیک به 1 ماه بود که این اسب توسط مالک خود به علت بیماری رها شده بود و تیم پزشکی انجمن چندین بار برای زنده گیری و معالجه وارد عمل شده بود اما به علت کمبود امکانات و فرار اسب موفقیتی حاصل نشد.
وی افزود: زنده گیری با اسلحه بیهوشی نیز با هماهنگی اداره محیط زیست چندین مرتبه صورت گرفت اما توفیقی حاصل نشد و روز به روز بیماری این اسب گسترش یافت و در نهایت از کنترل خارج شد.
خضرپور تصریح کرد: با پیشرفت بیماری و نزدیکی به منابع آب آشامیدنی ترس از انتقال عفونت و بیماری به آب نیز شدت گرفت و در نهایت ادارات مرتبط بصورت جدی وارد عمل شدند و در نهایت بعد از زنده‌گیری اسب بیمار توسط دکتر طه پور از اعضای انجمن و دامپزشک خیر در زمینه حقوق حیوانات معاینه شد.
معاینات دکتر طه پور حاکی از آن بود که بدلیل بیماری قانقاریا در اندام خلفی، شکستگی شدید، متورم شدن بافت درگیر و ازبین رفتن عضلات و استخوان هیچ امیدی برای درمان وجود نداشت و گسترش بیماری تا جایی پیش رفته که تمام اندام‌های اسب دچار عفونت و زخم شده بود، لذا تنها راه نجات این اسب یوناتایز یا مرگ بدون درد از طریق تزریق دارو و معدوم سازی بهداشتی آن جهت جلوگیری از شیوع بیماری بود، در نهایت با این اقدام سرگذشت تلخی برای این اسب رقم خورد.
ویژگی بیماری اسب‌ها به نحوی است که کوچکترین عفونت و بیماری از ناحیه دست و یا پا بسرعت باید تحت درمان قرار گیرد و در صورت پیشرفت بیماری حتی در کشورهای بسیار پیشرفته تنها یوناتایز یا مرگ بدون درد تجویز می‌شود.
رها کردن حیواناتی نظیر سگ، اسب و قاطر و ... در برخی جوامع روستایی اگرچه مصداق حیوان آزاری است اما مشاهده می‌شود. این اقدام در برهه‌ای از زمان بدلیل ارزش بالای این حیوانات دچار وقفه شد و در یک سال گذشته بدلیل بالا رفتن برخی هزینه‌های درمانی و یا نگهداری دوباره مشاهده می‌شود.
گرچه تاکنون مالک اصلی این اسب بخت برگشته تاکنون شناسایی نشده اما بررسی دلایل رها کردن حیوانات به عنوان نوعی حیوان آزاری مورد توجه ادارات و سازمانهای دولتی قرار نگرفته است.
رها کردن حیواناتی نظیر اسب و قاطر در فصل سرما و یا به علت بیماری به عنوان نوعی از حیوان آزاری در میان مردم تاحدودی پذیرفته شده اما تا رسیدن به این نقطه که نگهداری هر حیوان از نظر درمانی و نگهداری برعهده مالک می‌باشد فاصله زیادی باقی است.
اقدام به موقع مالک این اسب و یا درخواست از سازمانهای مردم نهاد و مدافع حقوق حیوانات در مراحل اولیه بیماری می‌توانست به راحتی کنترل شود و مالک نیز متضرر نمی‌شد.
تا زمان افزایش آگاهی افراد در زمینه رعایت حقوق حیوانات و شناخت سازمانهای قدرتمند مردمی شاهد پایان غم انگیز این حیوانات خواهیم بود.