"برانکو ایوانکوویچ" مربی کروات پرسپولیسی ها، ملقب به پرفسور از ارتش سرخ جدا شد، این جدایی شوک بزرگی به قرمز پوشان بود، چهار سال حضور برانکو، سرشار از دستاوردهای بزرگ برای پرسپولیسی‌ها بود که به اعتراف دوستان و دشمنان این تیم بزرگ آسیایی، قابل تحسین و تکرار نشدنی است.
برانکو که چهلمین مربی تاریخ پرسپولیس محسوب می‌شود، کار جدیش را در پرسپولیس با نایب قهرمانی در لیگ پانزدهم شروع کرد، در فصلی که استخوان بندی تیم میراث «حمید درخشان» مربی قبلی تیم محسوب می‌شد، ایوانکوویچ از تیم قهر جدولی آغاز فصل،یک نائب قهرمان ساخت، نائب قهرمانی که با امتیاز برابر اگر در تفاضل گل شانس با آنها یاری می‌کرد، حتی می‌توانست قهرمان لیگ پانزدهم هم باشد.
یک مربی حرفه‌ای کارش را با شانس و اما و اگر شروع نمی کند، هتریک در قهرمانی‌های پیاپی لیگ‌های شانزدهم و هفدهم و هیجدهم جای هیچ اما و اگری برای شایستگی برانکو باقی نگذاشت، برانکو با خلق رکوردهای تازه در باشگاه پرسپولیس، پرطرفدار ترین باشگاه آسیا را به جایگاه مورد انتظار حامیانش بازگرداند و به داستان ناکامی‌های تلخ گذشته‌ی این تیم پایانی شیرین بخشید.
قهرمانی برای یک تیم ارزشمند است، اما برای پرسپولیس چیزی شیرین تر از قهرمانی نیز وجود دارد، برای پرسپولیسی‌ها همانقدر که قهرمانی گواراست، برد در شهرآورد گوارا تر است، چهار برد با اقتدار در زمان سرمربیگری برانکو، ارمغانی دیگر از این پرفسور کراوات بود که لرزه‌های متناوب بر نیمکت استقلال انداخت و حتی سرمربی بزرگ این تیم یعنی «وینفرد شفر» را مجبور به ترک این تیم کرد.
پرسپولیس بدون پرفسور در آسیا حرفی برای گفتن نداشت اما در زمان حضور ایوانکوویچ، پرسپولیس تا آستانه فتح جام قهرمانان آسیا پیش رفت، یک نایب قهرمانی در این مسابقات و حضور در مرحله نیمه نهایی یک فصل دیگر از جام قهرمانان اگرچه با آرزوی اصلی هوادران همحوانی نداشت اما در نوع خود یک رکورد محسوب می‌شد.
برانکو از جام حذفی هم دست خالی به خانه برنگشت، یکبار درخشش جام حذفی در کلکسیون افتخارات پرسپولیس، در کنار سه قهرمانی لیگ برتر، تور مدیران تیم‌های لیگ‌های حاشیه‌ی خلیج فارس را به دنبال صید این شاه‌ماهی فرستاد و همین موضوع کافی بود تا مدیران عرب از ناشیگری پرسپولیسی‌ها در پرداخت مطالبات او سوء استفاده کنند و پرفسور را از چنگال ارتش سرخ بربایند.
سه قهرمانی در سوپر کاپ هم به مجموعه‌ی افتخارات پرفسور ارتش سرخ و اسطوره‌ی پرسپولیسها اضافه کنید که البته برای به دست آوردن آخرین آنها در لیگ هیجدهم، به دلیل قهرمانی در هر دو جام برتر و حذفی، ارتش سرخ، حتی زحمت رفتن به میدان را هم تقبل نکرد.
از دیگر افتخارات برانکو و پرسپولیس می‌توان به: رکورددار بیشترین برد و کمترین باخت، کمترین مساوی، با کیفیت‌ترین قهرمانی تاریخ لیگ برتر، پیروزی در دومین دربی پرگل تاریخ فوتبال ایران، برد پیاپی در بازیهای خانگی، کمترین گل خورده در تاریخ لیگ برتر، بیشترین فاصله با تیم دوم جدول، زودهنگام‌ترین قهرمانی تاریخ لیگ برتر، بیشترین تعداد هفته صدرنشینی در تاریخ لیگ برتر، پر تماشاگرترین تیم، باثبات‌ترین سرمربی تاریخ پرسپولیس با بیش از چهار فصل حضور، رکورددار حفظ نتیجه در تاریخ دربی، بیشترین امتیاز و بهترین قهرمانی در طول نیم‌فصل تاریخ لیگ برتر و نهایتا رکورد بیشترین کلین شیت در تاریخ لیگ برتر فوتبال ایران، اشاره کرد.
با جدایی پرفسور از ارتش سرخ پرسپولیس باید منتظر بود و دید که آیا جانشین این مرد بزرگ می‌تواند جایگاه این تیم و تداوم ارتش سرخ در قهرمانی‌های پیاپی را حفظ کند؟ بدون شک استمرار این موفقیت‌ها اگرچه سهل و آسان نیست، اما با وجود زیرساختهایی که برانکو در پرسپولیس از خود به جای گذاشت، نمی‌تواند امری غیر ممکن تلقی شود!