مراسم تکریم و معارفهی روسای سابق و جدید شبکهی بهداشت و درمان مهاباد از چند زاویهی مجزا قابل رویت و تامل است که پرداختن به هریک از این زوایا احتیاج به یک یادداشت جداگانه و ارائه آمار و اعداد و ارقام مربوطه و نهایتا نتیجه گیری دارد، این یادداشت اجمالی کوتاه از این نگرش هاست که نتیجهگیری از آن بر عهده خواننده است.
از دیدگاه «سامرند مرزنگ» رئیس مستعفی شبکه بهداشت و درمان چالشهای این حوزه از جنس مدیریتی و با تاکید بر مدیریت ارشد استان است، عدم همکاری و همراهی استان از سال ۹۵ و خودداری چندین ماههی آقازاده از پذیرش ملاقات حضوری مرزنگ به همراه تاکید ریاست دانشگاه بر روابط حسنهی مرزنگ با «جلال محمودزاده»، نماینده مهاباد بعنوان یک نقطهی منفی، از دلایل اصلی این کنارهگیری ذکر شده است.
اگرچه پرداخت نشدن مطالبات چندین ماههی کارکنان و عدم همراهی و همکاری معاونتهای دانشگاه علوم پزشکی استان به استثنای معاونت درمان نیز در مرقومهی این استعفاء به عنوان چالشهای اساسی ذکر شدهاند، اما آنچه به واقعیت نزدیک تر است، باید همان دو بند اول استعفانامه باشد، نکتهی جالب در دیدگاه رئیس شبکه اشاره به مستعمل و یا معیوب بودن دستگاه سی تی اسکن جدید ارسالی از طرف ارومیه بود که هنوز راه اندازی نشده است که معاونت درمان دانشگاه جوابی دو پهلو به آن داد.
از دیدگاه حسنی، معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، اوضاع بهداشت و درمان در شهرستان مهاباد گل و بلبل است و بزعم ایشان هیچگونه اجحافی از طرف دانشگاه در حق بخش بهداشت و درمان مهاباد صورت نپذیرفته است، حسنی حتی در مقایسه تنها بیمارستان مهاباد با بیمارستانهای خوی، وضعیت مهاباد را بهتر ارزیابی کرد و افزود بیمارستان علامه خویی که به همت خیرین حوزهی بهداشت و درمان در حال ساخت است پس از گذشت بیشتر از یک دهه هنوز به بهره برداری نرسیده است.
حسنی، بیمارستان جدیدالافتتاح امام خمینی خوی را نیز با دویست و بیست تخت اگرچه انکار نکرد، اما متولی ساخت آن را مسکن و شهرسازی خواند و با فرافکنی عملا فقط به پاک کردن صورت مسئله بسنده کرد، او از بیمارستان شهید مدنی و امیرالمومنین و قمر بنی هاشم با مجموع ۵۲۰ تخت در شهرستان خوی چیزی نگفت.
از زاویهی فعالان حوزهی بهداشت و درمان و جامعهی خیرین سلامت نیز اوضاع نه تنها مطلوب گزارش نشد، بلکه به نوعی از سخنان فعالان این حوزه، بوی گلایهمندی از تبعیض مدیریت دانشگاه علوم پزشکی ارومیه استشمام میگردید، حمید هدایت فر، صلاحالدین خدیو و توفیق صدیقی که به عنوان منتقدین این حوزه سخن گفتند، معتقد بودند که مدیریت ارشد دانشگاه علاوه بر بیتوجهی به سرانهی بهداشت و درمان در مهاباد، حتی به قولهایشان در ساخت یک بیمارستان یکصد تختخوابی در جوار بیمارستان قدیمی شهر عمل نکردهاند و این نشانهای بارز از عدم حسن نیت و خلف وعده محسوب میشود.
علاوه بر کمبود تجهیزات و تخت، اشاره به وضعیت محوطهی بیمارستان که سالهاست به دلیل عدم تامین اعتبار لازم شبیه مناطق جنگ زده است و دانشکده پرستاری که بیش از سه دهه از کلنگ زنی آن میگذرد و هنوز به سرانجام نرسیده است از مطالبات فعالان این حوزه بود که پاسخهای مبهم و توجیهات سطحی معاونت پشتیبانی دانشگاه را به همراه داشت، به عنوان مثال حسنی در خصوص دانشکدهی پرستاری به تملک این دانشگاه در گذشته توسط وزارت علوم اشاره کرد و توضیح نداد پس از واگذاری آن به دانشگاه علوم پزشکی چه اقداماتی به منظور فعالیت و آغاز به کار آن انجام شده است.
در پایان این نشست و قبل از اهدای احکام و تقدیرنامهها و هدایا، صلاح الدین خدیو با ذکر تهی بودن سی سالهی انبان عملکرد دانشگاه علوم پزشکی استان در شهرستان مهاباد، پاسخهای حسنی را قانع کننده ندانست!